10 ตุลาคม 2554 12:28 น.
สุนทรวิทย์
วลี มิกี่ถ้อย
จัดเรียงร้อย ค่อยผจง
เเต่งเติม เสริมบรรยง
สมประสงค์ คงโสภี
ภาษาไทย คำไพเราะ
โวหารเพราะ เหมาะกวี
ยามหวาน ปานดนตรี
ทุกพจี มีค่าควร
กาพย์,กลอน ซุกซ่อนฝัน
อีกโคลง,ฉันท์ อันเย้ายวน
พลิกแพลง แฝงรัญจวน
ศัพท์,สำนวน ล้วนจับใจ
บรรพชน ค้นบัญญัติ
ผูกสัมผัส ชัดนอก,ใน
เอกลักษณ์ ศักดิ์ศรีไทย
ภาคภูมิได้ ไม่อายคน
รู้จัก รักหวงแหน
มอบแบบแผน แก่นนิพนธ์
บรรลุ อนุชน
ย่อมเกิดผล ดลฤทัย
เลิกพร่ำ คำต่างชาติ
เราใช่ทาส ขาดวินัย
หลงเขา เท่าปราชัย
จงวิจัย นึกไตร่ตรอง
อนุรักษ์ หลักภาษา
อักขรา อย่าเป็นสอง
ธำรงไว้ ให้เรืองรอง
บทร้อยกรอง ของดีไทย
9 ตุลาคม 2554 09:38 น.
สุนทรวิทย์
น้ำท่วมฟ้า ปลากินดาว
โลกถึงคราว ร้าวสลาย
เมืองล่ม จมวอดวาย
แผ่นดินไหว ล้วนไม่มอง
ขอเพียง เธอเคียงคลอ
อยู่พะนอ สองต่อสอง
หญิงใด เลิกหมายปอง
จะตระกอง น้องนางเดียว
เสาวภาคย์ ฤๅยากแค้น
จักหวงแหน โดยแน่นเหนียว
รักมั่น หมั่นกลมเกลียว
งดข้องเกี่ยว เหลียวแลใคร
สมรัก สักนาที
เท่าสุขศรี ร้อยปีได้
แม้นหาก ต้องจากไกล
ยอมกลั้นใจ วายชีวา
พร้อมพลี สรีระ
ดีกว่าละ เสน่หา
สูญดิน สิ้นนภา
คงบูชา ห่วงอาทร
จับจิต พิศวาส
นุชนาฏ มิอาจถอน
ศิโรราบ ตราบม้วยมรณ์
นิรันดร ห่อนจืดจาง
9 ตุลาคม 2554 09:34 น.
สุนทรวิทย์
คนบางคน แสนจน ยังทนสู้
เพียรกอบกู้ บากบั่น น่าสรรเสริญ
เขายินยอม อาบเหงื่อ เพื่อแลกเงิน
แต่ขอเมิน ทรัพย์ที่ มีมลทิน
ส่วนบางคน มุ่งฉกฉวย รวยไว้ก่อน
อนาทร เวรกรรม คำติฉิน
พบโอกาส สบช่อง ต้องโกงกิน
เพราะเคยชิน เรื่องเลือดเย็น เห็นแก่ตน
สองสำนึก แตกต่าง อย่างชัดแจ้ง
เหมือนเส้นแบ่ง ความดีงาม ความฉ้อฉล
ซึ่งซ่อนอยู่ ภายใน ใจทุกคน
จะรู้ผล ตามสันดาน การกระทำ
รูปฐานะ เปลือกนอก ยากบอกได้
บุคคลใด ถูก,ผิด จิตสูง,ต่ำ
คนจนอาจ ร่ำรวย ด้วยศีลธรรม
ผู้รวยล้ำ อาจขัดสน จนความดี
ประการหนึ่ง พึงสังวร ก่อนมรณ์ม้วย
ว่าความรวย ช่วยมิได้ ในเมืองผี
รักทำชั่ว อย่าร้องหา ความปรานี
อเวจี นั้นไม่รับ ทรัพย์สินบน
9 ตุลาคม 2554 09:20 น.
สุนทรวิทย์
คนจะดี มีค่า น่ายกย่อง
สมควรต้อง ยึดถือ ความซื่อสัตย์
วางจุดยืน แนวทาง อย่างเคร่งครัด
ปฏิบัติ รักษา ซึ่งวาจา
มิกลับกลอก ยอกย้อน ซ่อนเล่ห์ร้าย
ละอบาย ทุจริต ปวงมิจฉา
เคารพต่อ ข้อผูกพัน คำสัญญา
มิตบตา โป้ปด คดโกงใคร
ความ ซื่อสัตย์ เปรียบอาภรณ์ บวรเลิศ
คือบ่อเกิด กุศลกรรม ธรรมผ่องใส
บ่งถึงความ ดีงาม ความจริงใจ
หล่อหลอมให้ แน่นหนัก รู้หลักเกณฑ์
ผู้ตระบัด ขาดสัตย์ซื่อ คือคนชั่ว
จิตเมามัว มักมาก ยากเคี่ยวเข็ญ
คำพูดเหมือน ไม้หลัก ปักขี้เลน
มักโอนเอน พลิกผัน มิมั่นคง
ความ ซื่อสัตย์ เทียมอาวุธ สุดวิเศษ
ตัดกิเลส ฟาดฟัน บั่นโลภหลง
เตือนสำนึก ถูก,ผิด จิตซื่อตรง
ช่วยธำรง มรรคผล สร้างคนดี
8 ตุลาคม 2554 11:17 น.
สุนทรวิทย์
เวหะ สลัว มัวคลุ้ม
เมฆชุ่ม อุ้มน้ำ ฉ่ำฝน
เปรี้ยงเปรี้ยง เสียงซ่าน ดาลดล
หยาดชล ล้นสรวง ร่วงพรู
ขวัญเอ๋ย ขวัญตา ยาจิต
มิ่งมิตร มิมา หาสู่
ก่อนนั้น พรรษ-ฤดู
เคยคู่ เคยเย้า เคล้าคลอ
ลืมสิ้น หรือไร ไมตรี
รักที่ สองเรา เฝ้าก่อ
ร่วมแรง สลัก ถักทอ
ใจคอ ฤๅจะ ละเลย
ฝนใกล้ สร่างซา ลาแล้ว
น้องแก้ว ไยช่าง วางเฉย
สายลม เย็นฉ่ำ รำเพย
หนาวเอย หนาวเหน็บ เจ็บตรม
สัญญา หน้าฝน มนต์เสื่อม
น้ำเชื่อม อ้อยตาล พานขม
สะทก สะท้าน ซานซม
นอนห่ม ความเหงา เศร้าใจ
หน้าส่วนตัว
1566
