20 มกราคม 2555 13:57 น.
สุนทรวิทย์
กงเกวียน กำเกวียน เวียนวนหมุน
ดั่งบาป,บุญ หนุนนำ กรรมเคลื่อนไหว
สัจธรรม สังวร สอนเวไนย
ทำอะไร มักบันดล ผลนั้นมา
บางสิ่งอาจ ไม่ชัดเจน เห็นยามนี้
แต่คงชี้ ดี,ร้าย เมื่อภายหน้า
คือกฎเกณฑ์ วัฏฏะ กติกา
ย่อมตรึงตรา ติดตัว ทั้งชั่ว,ดี
ตัดความโลภ โกรธ,หลง ปลงให้ตก
ขุมนรก สวรรค์รู้ อยู่ถ้วนถี่
อย่าระเริง เหิมท้า อเวจี
ทางชีวี ควรสะอาด ปราศราคิน
ยามชีพวาย กายวอด มอดแม้เถ้า
ใช่จะเอา ไปได้ ในทรัพย์สิน
เหลือประวัติ ให้คน ได้ยลยิน
สร้างมลทิน กันไย โปรดไตร่ตรอง
อันหัวโขน สวมเห็น เป็นมนุษย์
เพียงสมมุติ ยกเรา แทนเจ้าของ
แท้จริงนั่น ภาพแสร้ง แกล้งจำลอง
เลิกลำพอง งวยงง จงละลด
ธรรมดา นรชาติ มิอาจพ้น
รวยหรือจน สุดท้าย ล้วนตายหมด
ไม่เลือกเพศ ผิวพรรณ แบ่งชั้นยศ
ต่างต้องชด ใช้กรรม ที่ทำไว้
19 มกราคม 2555 12:40 น.
สุนทรวิทย์
เพลงไทยแท้ แต่อดีต ประณีตนัก
แต่ละวรรค แต่ละตอน แสนอ่อนหวาน
เรียงร้อยถ้อย อย่างกวี มีอาจารย์
เล่นโวหาร ผูกสัมผัส งามจัดเจน
ท่วงทำนอง ไพเราะ เหมาะเนื้อหา
พรรณนา สมมุติ ดุจตาเห็น
กล่อมอารมณ์ จิตใจ ให้เยือกเย็น
สมกับเป็น เอกลักษณ์ ศักดิ์ศรีไทย
คุณค่า มาหมดไป ในยุคนี้
เพลงดีดี ถูกดัดแปลง แต่งแก้ไข
ธุรกิจ มุ่งครอบงำ หากำไร
เปลี่ยนความใหม่ มอมเมา เข้าทดแทน
คนแต่งเพลง พลอยมักง่าย ไม่รู้สึก
ไร้สำนึก สิ้นคำนึง ถึงแบบแผน
บรมครู เปรื่องปราด ก็ขาดแคลน
ผู้หวงแหน ใส่ใจ ยิ่งไม่มี
เพลงเก่าอาจ สูญหาย ในมิช้า
พ่ายเงินตรา ชี้นำ ทำป่นปี้
อนาคต ภาษาศิลป์ จินตกวี
คงเป็นเพียง สายนที ที่ผ่านไป
(เขียนตามอารมณ์กลอนของคนรักเพลง
เก่าครับ ไมมีเจตนาหมิ่นเพลงใหม่นะครับ)
18 มกราคม 2555 17:37 น.
สุนทรวิทย์
คบคน ให้ดูหน้า
ซื้อผ้า ให้ดูเนื้อ
คำคม คารมเหลือ
จดจำเชื่อ เพื่อเตือนใจ
เคยพบ ประสบมา
ผู้โสภา ใบหน้าใส
นอกงาม เสื่อมทรามใน
จิตเฉไฉ ไม่เข้าที
บางคน พิกลนัก
อัปลักษณ์ คล้ายยักษี
ไฉน เปี่ยมไมตรี
แถมปรานี มีเมตตา
ภาษิต อาจผิดพลั้ง
อย่าจริงจัง นึกกังขา
รูป,เสียง เพียงมายา
มิบอกค่า ราคาคน
คบใคร ใฝ่ถ้วนถี่
เลือกมิตรดี มีเหตุผล
ตรองซึ้ง ถึงกมล
ใช่เพียงสน ยลหน้าตา
17 มกราคม 2555 18:56 น.
สุนทรวิทย์
ฝันไปว่า ฉันมี หญิงที่รัก
ผู้สูงศักดิ์ สง่า เปี่ยมราศี
คอยเอาใจ ปรนนิบัติ ตามพัดวี
ต่างถ้อยที ต่อกัน โดยมั่นคง
ฝันว่ารวย สมบัติ พัสถาน
กิจการ อุดม สมประสงค์
บริวาร นับถือ จิตซื่อตรง
กุศลส่ง พร้อมพรั่ง แสนมั่งมี
ฝันว่าคบ มิตรสหาย ทั้งชาย,หญิง
นั่งแอบอิง บรรเลง เพลงสุขี
อนุกูล จริงใจ ด้วยไมตรี
มิราวี อคติ ตำหนิกัน
ฝันว่ารับ ประทาน อาหารเลิศ
เลี้ยงวันเกิด อิ่มเอม เกษมสันต์
มีรถยนต์ พร้อมสรรพ นับสิบคัน
สารพัน ลาภยศ หมดกังวล
ครั้นพอตื่น ขึ้นพลัน ฝันสลาย
แท้เลวร้าย อัตคัด สุดขัดสน
ชีวิตจริง ตกต่ำ ดำมืดมน
เป็นยาจก ข้างถนน ขอคนกิน
16 มกราคม 2555 12:24 น.
สุนทรวิทย์
เรไรกล่อม พนอมไพร ในยามค่ำ
เย็นฉะฉ่ำ น้ำค้าง พร่างพรมผิว
ลมไล้ลูบ จูบหน้า เกศาปลิว
สั่นสยิว หวิวไหว ในอุรา
ศศิธร จรแจ่ม แอร่มสรวง
ประหวัดถึง พุ่มพวง ดวงยิหวา
คืนว้าเหว่ เหมันต์ อันธิกา
นงพะงา ลาห่าง แรมร้างไกล
กลางพนา ป่าเขา เนาโดดเดี่ยว
กระท่อมเปลี่ยว ซอมซ่อ พออาศัย
เจ้าของกอด ลูกน้อย คอยคู่ใจ
ชลนัยน์ ปิ่มเบ้า เศร้าระทม
มองนภา ดารกะ พราวระยับ
เคยนั่งนับ พร้อมตา คราสุขสม
บัดนี้เหลือ เพียงอุรส พึ่งอดนม
กับอารมณ์ ซมแทรก อันแหลกลาญ
ฮัมเพลงปลอบ ดวงใจ สายโลหิต
คำนึงคิด ไม่ตก อกฟุ้งซ่าน
ความเจ็บปวด รวดเรื้อ เหลือประมาณ
ด้วยสงสาร ลูกขาดแม่ แต่ยังเยาว์
หน้าส่วนตัว
3381
