สังคมไทย - สังคมพุทธ

สุธาวาสน์

สังคมไทย - สังคมพุทธ

พุทธศาสน์สอนสั่งสังคมไว้
ให้ชาวไทยยึดมั่นขันธสงสาร
มีเกิดแก่เจ็บตายเป็นสายธารณ์
ย่อมไหลผ่านชีวิตนิจนิรันดร์
มีไตรลักษณ์ประจักษ์ไว้ให้ได้คิด
ไม่ผันผิดกฎเวียนเปลี่ยนแปรผัน
มีทุกข์ท้นจะทนที่ไม่มีวัน
จะยั่งยืนหรือฉะนั้นไฉนใด
ใช่เจ้าของจะครองตนจนค้ำฟ้า
จะยึดติดเป็นของข้าของเขาได้
ย่อมป่วยการไม่มั่นคงตรงดังใจ
เพียงรักษ์ไว้เมื่อมีอยู่ให้คู่ควร
เมื่อถึงคราวจะต้องพรากจากจงมั่น
ไปตามกฎแปรผันให้หันหวน
อย่าทุกข์ท้อห่อใจอาลัยครวญ
อย่าเรรวนตามแรงกฎแห่งหรรม
เมื่อมีทุกข์ใช่ทุกข์ท้นทนแต่ทุกข์
ย่อมมีสุขเข้าสักวันพลันคมขำ
เมื่อมีรักย่อมมีชังยั้งจดจำ
เมื่อมีลาภอย่าถลำแต่ลาภลอย
ย่อมสักวันเสื่อมลาภอย่าลืมหลง
มิมั่นคงเสมอไปอย่าได้หวัง
เมื่อสรรเสริญย่อมนินทามาประทัง
โลกธรรมนั้นยังอยู่ท้าทาย
เถิดพินิจตรองดูให้รู้ค่า
มีมานะเถิดอย่าให้สูญสลาย
จงพยายามแต่อย่าให้กลับกลาย
เป็นทิฐิตัวร้ายจงระวัง
พุทธศาสน์จะสอนสั่งสังคมให้
สุขสดใสเมื่อยึดเห็นเป็นที่ตั้ง
มีสัมมาจารีตรู้พลัง
รู้เท่าทันรู้ยับยั้งไปตามกาล
แล้วจะรู้จะเห็นเป็นความสุข
รู้นิสัยไปตามทุกข์สุขประสาน
รู้สังคมรู้ค่าควรประมาณ
โพธิ์พิศาลพุทธศาสน์สะอาดใจ
ขอแต่เพียงเพื่อความจริงทุกสิ่งเถิด
ความสัตย์ซื่อถือเป็นเลิศจงมอบให้
เพื่อสังคมร่มเย็นว่าเป็นไทย
สังคมใดจะดีเท่าของเราเอย