พิรุณหลั่งถั่งมาหนาพ่อเอ๋ย ลูกไม่เคยได้เห็นเป็นฉนำ หล่นทั่วหล้าห่าฝนโคลนสีดำ ฤๅด้วยกรรมก่อสมเราบ่มมา ขอฝนเย็นเป็นน้ำอันศักดิ์สิทธิ์ นิรมิตชื่นหลากจากเวหา ให้ผองไทยคลายช้ำจมน้ำตา อีกขวานหนาพาแกร่งแฝงลออ ให้คนไทยหวลตรึกระลึกออก อยู่ข้างนอกจองเวรเช่นนั้นหนอ ให้ชีวิตคิดอยู่ดูเพียงพอ ใจดั่งหมอใครมาสบให้พบเย็น ให้ยิ้มแย้มแจ่มใสไทยทุกผู้ อดทนสู้เศรษฐกิจติดที่เห็น ต่อข้าวยากหมากแพงแฝงที่เป็น หามีเข็ญล่วงล้ำ......กำลังใจ