น้ำเป็นสายพรายร่วงเมื่อดวงเนตร ยลมูลเหตุแห่งสุขสนุกสนาน ที่แห่งเก่าเราดำเนินหาเนิ่นนาน เพียงแค่ผ่านกาลเวลามาค่อนปี บัดนี้น้องยลแล้วไม่แคล้วทุกข์ ในใจถูกบั่นทอนร้าวรอนศรี ยากจะหักถอดถอนอ่อนฤดี เมื่อภาพพี่ซ้อนคู่อยู่กับดวง ประหลาดนักได้ประจักษ์กับกาลต่าง จากสว่างกระจ่างจับดังกับสรวง ต้องทลายหายลับดับทั้งปวง กลายเป็นห้วงบ่วงแห่งอเวจี โอ้พี่เอ๋ยน้องเคยอยู่แนบคู่ ตระกองจ้องมองอยู่ณที่นี้ ใจสลายมลายสิ้นสมประดี น้องไม่มีพี่แล้วนะแก้วเอย
หน้าส่วนตัว
1383
