วันวานที่เธอลืมกัน

สุชาดา โมรา

ฉันมักพบปะผู้คนบ่อย ๆ เพราะฉันขายความคิดให้กับหลาย ๆ คน โปรดเชื่อเถอะว่าฉันมิได้ทำอะไรที่ผิดต่อจารีตประเพณีแม้แต่อย่างใด  หากแต่ฉันกำลังขายความคิดให้กับคนหลาย ๆ คนได้ไตร่ตรองพิจารณา
                   ฉันมาทำงานที่ใหม่  สังคมใหม่ ๆ พบปะผู้คนมากขึ้นเพื่อที่จะศึกษาวิถีความเป็นไปของแต่ละช่วงวัย  และความเป็นอยู่ของคนในแต่ละพื้นถิ่น  ฉันมีเพื่อนฝูงที่ดูอุ่นหนาฝาคลั่ง  เราสนิทกันมากจนกระทั่งฉันหลงลืมไปว่าเราเพิ่งจะรู้จักกัน
                   "นิทราขอยืมเงินหน่อยดิ"
                   "เท่าไรจ๊ะ"
                   "ไม่มากหรอกสี่พันเอง"
                   "หา..." ฉันหยุดคิดอยู่ชั่วครู่ "ก็ได้งั้นเดี๋ยวไปกดตังค์ให้ก็แล้วกัน" ฉันตัดสินใจโดยมิทันคิดว่ามันเร็วเกินกว่าที่จะทำแบบนี้  แต่ว่าเรากินเล่น คุย และทำงานด้วยกันมันคงไม่ยากที่จะทวงคืน...ฉันนึก
                   ฉันไปรับไปส่งผู้หญิงที่เป็นเพื่อนร่วมงานด้วยกันทุกวัน มิเคยบ่นเลยว่าจะเปลืองค่าน้ำมัน  เราสนิทสนมกันมาก  จนกระทั่งเวลาผ่านไปเดือนนึงเจ้าหล่อนบอกว่าจะคืน