พลาดไปแล้ว

สุชาดา โมรา

อันความรักกาลเก่าแต่หนหลัง
        ทั้งหวานทั้งชังจนเราต้องขื่นขม
        สารพัดเมียเขามาระรานจน
        ต้องระทมขมขื่นในจิตใจ
               ผ่านมาแล้ว 1 ปีที่ฉันเลิก
        แต่บังเกิดความทุกข์มากกว่าเก่า
        คบคนผิดฉันเลยได้แต่เศร้า
        เพราะเมียเขายังตามมาราวี
                มีเบอร์ใครคนหนึ่งโทรมาหา
        ปริศนาต้องโทรถามว่าเขา
        มีธุระอะไรจ๋า...คุณนงเยาว์
        ได้แต่เศร้าเพราะว่าหล่อนเป็นเมียมัน
                ทั้งถูกด่าต่อว่าไม่มีเหลือ
         นี่น่ะเหรอที่บอกว่ามีการศึกษา
         ดั่งคนร้ายที่หมายปริดชีวา
         ฉันจึงว่าเขาไปว่าเลวทราม
                เบอร์ประหลาดโทรมาอีกฉันก็รับ
        กลายเป็นเขาคนชั่วที่น่าตบ
        อนิจจาความรักมันบัดซบ
        ผู้ชายอะไรมาด่าหญิง
                ได้แต่เศร้าเพราะเจ้าอนุสรณ์
        อีกทั้งนุ่น-กิ่ง-โมแม่บังอร
        รุมทำร้ายกันได้อย่างไร
        ......................
                 ฉันไปทำอะไรให้คุณหรือ
        จึงมาด่าว่าซ้ำและสาปแช่ง
        ผู้ดีเขาไม่ตอบอย่าต่อกร
        เดี๋ยวจะหมายชีวีให้ต้องตรม...
                 อุตส่าห์ไม่ยุ่งไม่เกี่ยวข้อง
        แต่กลับมาระรานฉันน่ะหรือ
        อายแก่ใจตัวเองบ้างนะคนดี...
        ฉันคนนี้ขอชนะอย่างผู้แพ้
                ผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวในโลก
        ฉันก็มีความรักครั้งใหม่แล้ว
        อย่าทำตัวเป็นมารร้ายของสังคม...
        แม่น่ามลแหม...ช่างไม่อาย
                 ชายอื่นดีมีถมไป
        แล้วทำไมฉันต้องมายื้อแย่งกับหล่อน
        ฉันมีศักดิ์ศรีพอนะแม่หูเบา
        เชื่อคำเขา...แล้วมาด่าฉันทำไม
                 เกิดเป็นชายอย่ามาคอยใส่ร้ายผู้หญิง
        คิดเถอะพ่อมิ่งขวัญ...
        ผู้หญิงเพศแม่นะจ๊ะ
        อย่าได้เกะกะระรานใคร
                  อนุสรณ์เอ๋ย  อนุสรณ์
        คนอุดร...อย่าทำให้หมองศรี
        ชาติทหารต้องเกิดมาเป็นคนดี
        ได้ได้มีความชั่วระรานใคร
                  เป็นคำสั่งจากฉันผู้บังคับบัญชา
        อย่าให้ความรักครั้งเก่าต้องหมองไหม้
        ฉันจะจำภาพดีของเธอเอาไว้
        แต่เธออย่าได้มาราวี...ฉัน
                  มิเช่นนั้นฉันจำต้องสั่งสอน
        ว่าสิบตรีอย่าคิดมาต่อกร
        กับนายร้อยอย่างฉันนะคนดี
        ...........................
                 ฉันไม่มีอะไรจะต้องบอก
       ถึงจะพลาดเจอคนลวงโลก...
       คิดผิดคิดใหม่และกลับตัว
       ฉันจะอยู่สู้กับความอยุติธรรม






....................................................
             พลาดไปแล้วก็กลับตัวได้  แต่อย่าให้คนใจบาปมารังควาญจะเป็นดี...กลอนจากผู้หญิงที่ต้องเสียน้ำตาให้เขามา 1 ปี  และจากรักกลายเป็นแค้นและชิงชังจนยากที่จะบรรยาย...อีกทั้งผู้หญิงคนนี้เคยทุ่มเทมากมายเพื่อผู้ชายคนนี้จนแทบไม่เป็นอันทำอะไร  ขอให้ผู้อ่านเป็นกำลังใจให้ผู้หญิงคนนี้และตามไปอ่านใน  ยิ่งกว่า...คำพิพากษา  ด้วยนะคะ  เพราะเป็นสิ่งที่ผู้ชายคนนี้ทำให้กับเธอคนนี้จนเธอคนนี้ต้องต่อสู้เพื่อศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิง  ซึ่งได้ถูกผู้ชายคนหนึ่งใส่ร้ายป้ายความผิดและให้เมียเขา 4-5 คนมาระราน  นักเขียนคนนี้จึงนำเรื่องราวของเธอมาเปิดเผยให้โลกทั้งโลกได้รู้ว่า...  เป็นอย่างไร
           บทกลอนนี้มาจากผู้หญิงคนนี้นะคะ  ซึ่งได้รับการขออนุญาติจากเธอแล้วว่าจะนำเรื่องของเธอมาเขียนค่ะ
           มาเป็นแรงใจให้ละดาด้วยนะคะ