รำพึง-รำพัน

สุกรวดี

กราบมสามครั้งตั้งใจให้ถ้วนครบ 
ตั้งนะโมสามจบทบทวนท่อง 
นั่งนิ่งหลับตาไว้ในทำนอง 
มิเหลี่ยวมองสิ่งใดไม่กังวล 

ห้าสิบหกปีเต็มรู้เค็มหวาน 
ช่วงวัยผ่านนิยาม"ความสับสน" 
เคยปล่อยวางตั้งทิ้งหิ้งชั้นบน 
วันนี้ค้นพบใหม่"ใช่"โชคดี 

ห้าสิบหกยกคำนำมากล่าว 
มีเรื่องราวหลายหลากมากหนอนี่ 
เก็บเอามาจารคำร่ำวลี 
ให้เป็นที่รับรู้ของผู้คน 

ห้าสิบหกปีแล้วยังแจ๋วอยู่ 
ร่วมรับรู้สุขทุกข์ไปทุกหน 
อย่าทิ้งถ้อยสร้อยคำนำประพนธ์ 
จงจารกลกลอนกานท์ให้นานเนา

"เกิดวันศุกร์"สุขสันต์นั่นจริงไหม? 
คงต้องตอบว่า"ไม่"ใช่อย่างเขา? 
ไม่กอดขวดสุรามั่วยาเมา 
แต่ชอบเฝ้ารำพึง-กึ่งรำพัน 

ชื่อก็บอกความหมายคล้ายกับว่า 
จะต้องมาเรียงร้อยถ้อยคำฝัน 
ชีวิตเหมือน"นิทาน"ที่อ่านนั้น 
สุข-ทุกข์มีปนกัน"ธรรมดา"