18 กรกฎาคม 2550 08:24 น.
สี่แยก
เกิดบนผืนแผ่นดินถิ่นสยาม
จิตที่งามตามใจในวิถี
มีรอยยิ้มพิมพ์ใจในชีวี
ผ่านร้ายดีหลายชั่วทั้งตัวตน
ศัตรูนอกเขตแดนเป็นแสนหมื่น
ยังหยัดยืนอยู่ได้มาหลายหน
กลับมาพ่ายชาติเดียวกันนั้นสุดทน
ที่ดิ้นรนแยกดินแดนสุดแค้นใจ
ไม่ว่าเกิดภาคไหนใช่ใครอื่น
จะคิดคืนความเป็นไทยคงไม่ได้
เพราะเลือดเนื้อเชื่อเถิดเกิดเป็นไทย
แม้สิ้นใจฝังร่างไว้ในแผ่นดิน
มาตุภูมิแหลมทองของเรานี้
เพราะบารมีพ่อหลวงห่วงไม่สิ้น
ทรงปกครองประชาเป็นอาจิณ
ทุกแคว้นถิ่นเสด็จทั่วไม่กลัวเกรง
พระกรุณาธิคุณกรุ่นเช่นนี้
เราน้องพี่มีหรือควรอวดเก่ง
จะรุกราฆ่าฟันไทยกันเอง
คอยข่มเหงไทยด้วยกันไปทำไม
16 กรกฎาคม 2550 09:54 น.
สี่แยก
สามจังหวัดทางใต้โหดร้ายนัก
ที่พำนักไม่ปลอดภัยไปทุกที่
เหล่ากองโจรล้วนผลาญรานชีวี
ให้น้องพี่ชาวใต้ล้มตายไป
ขอส่งใจไปช่วยด้วยแสนห่วง
ให้ลุล่วงพ้นผ่านพาลภัยได้
ขอแผ่นดินสิ้นความร้อนวุ่นวาย
ให้เรื่องร้ายกลายเป็นดีนี้เร็ววัน
เราสูญสิ้นคนดีไปเท่าไหร่แล้ว
บ้างคลาดแคล้วชีวิตมาไม่อาสัญ
คนที่ฆ่ามาเพื่ออะไรกัน
ต้องห้ำหั่นฆ่าฟันไทยกันเอง
สงสารคนที่ต้องพบความสูญเสีย
ลูกพ่อแม่ผัวเมียโดนข่มเหง
เหมือนโจรร้ายไม่ได้รู้กลัวเกรง
แถมอวดเก่งท้าทายหมายครองเมือง
เหตุการณ์ร้ายเมื่อไหร่จะผ่านพ้น
พี่น้องทนความทุกข์กันสุดเขื่อง
อยากเห็นแผ่นดินไทยที่รุ่งเรือง
กลับเป็นเมืองสามัคคีทุกที่เอย
15 กรกฎาคม 2550 20:06 น.
สี่แยก
หญิงคนหนึ่งกว่าจะถึงความเป็นแม่
ยากยิ่งแท้ต้องอดทนหม่นหมองศรี
ทั้งร่างกายต้องเปลี่ยนไปไม่มีดี
แถมปวดเมื่อยหลังขานี้ที่สุดทน
แม้ยามนอนใช่เป็นสุขสนุกไม่
ลูกอยู่ในครรภ์แม่แพ้หลายหน
นับคืนวันที่ผันผ่านนานเหลือทน
กว่าจะเกิดลูกทั้งคนแสนยากเย็น
แม้ลูกเกิดมาแล้วไม่แคล้วคลาด
ยังคอยวาดความหวังตั้งใจเห็น
ให้ลูกดีมีอนาคตหมดลำเค็ญ
อยากให้เป็นคนดีมีคุณธรรม
พระคุณแม่มากล้นท่วมท้นนัก
ถึงบอกรักแม่ทุกวันเช้าถึงค่ำ
ยังไม่เท่านมหนึ่งหยดจรดคำ
จะขอจำพระคุณแม่แน่ใจเอย