12 พฤศจิกายน 2548 11:19 น.
สี่แยก
กายอยู่ใกล้แต่ใจกลับไกลห่าง
ดูอ้างว้างหัวใจไกลสุดกู่
ได้เห็นหน้าพูดจาเพียงเฝ้าดู
แต่ไม่รู้สิ่งที่อยู่ในจิตใจ
บางครั้งเหมือนว่ารักอยู่นักหนา
แต่บางคราก็เหมือนถูกผลักไส
ความลังเลมาบั่นทอนสั่นคลอนใจ
ให้สงสัยด้วยตัวใกลใจห่างกัน
จนมาถึงวันนี้รู้ดีแล้ว
ต้องคลาดแคล้วเหินห่างต่างทางฝัน
ตัดใจลาพาตัวไกลใจห่างกัน
ไม่มีวันหันกลับมาหาอีกเลย
11 พฤศจิกายน 2548 21:31 น.
สี่แยก
เมื่อครั้งก่อนเคยมีใจให้แค่เพื่อน
กลับลางเลือนคำว่าเพื่อนกลับจางหาย
มีความรู้สึกอย่างอื่นคืนกลับกลาย
ดูมันคล้ายมากกว่าเพื่อนมาเยือนใจ
จะพูดไปในใจก็ไม่กล้า
กลัวถูกว่าให้ระกำช้ำหม่นไหม้
อมพะนำก็ทำให้อึดอัดใจ
จะเอาไงมันสับสนจนหนทาง
10 พฤศจิกายน 2548 08:33 น.
สี่แยก
บรรยากาศอาจเป็นใจให้พลาดพลั้ง
ความยับยั้งชั่งใจอาจหดหาย
อาจหลงสร้างตราบาปตราบวันตาย
เพราะมอบกายให้เขาชมสาสมใจ
ลอยกระทงจงปล่อยความทุกข์เศร้า
ให้บรรเทาความยุ่งยากอย่ามาใกล้
ความไม่ดีมีมาจงลาไกล
ให้สุขใจแทนที่ดีทุกประการ
อย่าลงในวาจาว่าแสนรัก
จะทุกข์หนักประจักษ์ใจให้สงสาร
มอบทั้งกายทั้งใจไปก่อนกาล
จะประจานตัวเจ้าเฝ้าอับอาย
จงรู้จักยับยั้งชั่งใจก่อน
อย่าใจอ่อนผ่อนไปน่าใจหาย
ให้คุณค่าอยู่กับตัวไปจนตาย
อย่าให้เขาว่าเราง่ายแล้วหน่ายเอย
8 พฤศจิกายน 2548 23:13 น.
สี่แยก
ในดวงใจอาจมีใครในส่วนลึก ยังนั่งนึกถึงใครไม่ห่างหาย
แม้เวลาผันผ่านชั่วกาลกลาย ก็ไม่คลายระลึกถึงยังซึ้งใจ
หากกลับมาพบกันนั้นอีกหน ยังสับสนต้องทนอย่าหวั่นไหว
ถึงแอบรักห่วงเธออยู่ในใจ ก็จะไม่เอ่ยวาจาว่ารักเธอ
ขอรักเธอในฝันนั้นดีกว่า ไม่โศกาพาใจให้พลั้งเผลอ
อาจจะมีอ่อนไหวเมื่อได้เจอ แอบละเมอในฝันเท่านั้นพอ
8 พฤศจิกายน 2548 09:50 น.
สี่แยก
อาจจะดูเหมือนฉันนั้นเข้มแข็ง มีเรียวแรงหยัดยืนไม่ลื่นไหล
แต่ใครจะรู้ความจริงในจิตใจ น้ำตาไหลเอ่อล้นท้นดวงตา
กับสภาพจิตใจที่เหนื่อยอ่อน ขอพักผ่อนให้ใจหายอ่อนล้า
เพื่อพรุ่งนี้กับความหวังตั้งอุรา เช็ดน้ำตายิ้มต่ออย่าท้อใจ