24 พฤศจิกายน 2548 20:38 น.
สี่แยก
ตอนเป็นเด็กขี่คอพ่อหยอกล้อเล่น
พ่อมองเห็นไม้อ่อนดัดสอนได้
แต่พอมาเป็นวัยรุ่นว้าวุ่นใจ
ไม่สนในคำสอนพ่อขอลองดี
เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่จึงได้รู้
พ่อต้องสู้ข่มใจไร้ศักดิ์ศรี
ผิดขอโทษโกรธไม่คิดจะเฆี่ยนตี
กลัวลูกหนีเตลิดเปิดเปิงไป
ถึงวันนี้เข้าใจในรักพ่อ
ลูกจะขอดำเนินตามไม่สงสัย
เก็บไว้สอนลูกตนฝึกฝนใจ
สุขุมในความเป็นพ่อเหมือนพ่อตัว
24 พฤศจิกายน 2548 10:15 น.
สี่แยก
ชีวิตคนทนเศร้าเขาว่าโง่
สุขทุกข์โผล่กล้ำกรายหน่ายสับสน
แต่ต้องเอายิ้มสู้รู้อดทน
เกิดเป็นคนต้องดิ้นรนอย่าหม่นใจ
เมื่อทุกข์มาลาไกลเอาใจช่วบ
อาจจะซวยโชคดีมีมาให้
แล้วจะมัวทุกข์เศร้าเหงาทำไม
ลองปล่อยใจใช้ความคิดจิตตริตรอง
ชะตาคนมีขึ้นลงไม่คงที่
ทำความดีด้วยใจไม่หม่นหมอง
อยู่ในศีลและธรรมนำครรลอง
ช่วยคุ้มครองชีวีสุขีเอย
23 พฤศจิกายน 2548 08:40 น.
สี่แยก
ด้วยสองมือเข้มแข็งกล้าแกร่งเหลือ
คอยจุนเจือเอื้ออาทรทั้งสอนสั่ง
เป็นแรงใจให้ไขว่คว้าชีวายัง
เป็นกระทั่งลมหายใจให้ชีวี
ยากหาความรักใดไปเปรียบเทียบ
ไม่เคยเหยียบและย่ำซ้ำวิถี
ให้เจ็บช้ำต่ำต้อยถอยฤดี
กลับจะมีแต่แรงใจให้พลัง
เมื่อยามท้อขอแรงใจไม่เคยขาด
ทั้งเก็บกวาดความทุกข์ใจไปกักขัง
ให้ลูกพบแต่สิ่งดีมีกำลัง
พ่อคอยฟังสุขทุกข์เศร้าคลายเหงาใจ
อยากให้พ่อประจักษ์รักที่สุด
ไม่ขอหยุดรักพ่อรอวันไหน
เป็นรักแท้แน่จริงยิ่งสิ่งใด
ไม่รักใครเท่าแม่พ่อขอสัญญา
23 พฤศจิกายน 2548 08:16 น.
สี่แยก
รักของใครคงไม่ยิ่งใหญ่เท่า
พ่อรักเจ้าเฝ้าดูแลเอาใจใส่
อาจมีบ้างถูกตีด่าว่ากันไป
เพราะอยากให้ลูกยาข้าได้ดี
พ่อยอมเหน็ดและเหนื่อยแม้เมื่อยล้า
เพื่อแก้วตาไม่ด้อยถดถอดถอยหนี
ให้เจ้ามีเท่าเทียมเปี่ยมชีวี
สุขฤดีไม่แพ้ใครที่ไหนเลย
เพราะอยากเห็นอนาตดลูกสดใส
หวังในใจพ่อไม่อยากเฉลย
ทั้งรักหวงห่วงใยเจ้าเหมือนเคย
ยากจะเอ่ยสิ่งใดใช้ทดแทน
เพราะซาบซึ้งหนึ่งใจในรักพ่อ
ลูกจะขอทดแทนให้ใจสุดแสน
กตัญญูรู้บุญคุณทดแทน
ด้วยอ้อมแขนพ่ออุ่นการุณมิคลาย
22 พฤศจิกายน 2548 09:21 น.
สี่แยก
ความรู้สึกไม่ตรึกตรองเฝ้าปองหมาย
คนใกล้กายหวังจ้องมองสับสน
แอบเป็นชู้ทางใจให้ทุกข์ทน
แสนร้อนรนทนผิดในจิตใจ
ความนึกคิดจิตยั้งยังฝังแน่น
เข้าถึงแก่นชั่วดีที่มีให้
จึงระงับดับดับอุราพาตัวไกล
ใจจึงไม่เฝ้าคิดผิดศีลธรรม
หากรู้สึกนึกคิดในจิตใจได้
ทางบั้นปลายพบสุขสนุกขำ
เอาธรรมะเข้าข่มล้มอธรรม
กายใจล้ำความสุขทุกเวลา