23 เมษายน 2553 14:54 น.
สิริ
หากว่าคนเราต้องห่างกัน แน่นอนว่าสิ่งที่จะตามมา คือ "ความคิดถึง"ความคิดถึงเป็นความรู้สึกหนึ่งที่มีอิทธิพลต่อความรู้สึกทั้งที่รู้สึกที่มีความสุขและความรู้สึกที่มีความทุกข์
รู้สึกมีความสุขที่ได้คิดถึงใครสักคน คิดถึงหลายสิ่งหลายอย่างที่ทำร่วมกัน คิดถึงความทรงจำที่ดีๆ ที่มีต่อกัน ความคิดถึงกับการรอคอยมักจะเดินเคียงคู่ไปพร้อมๆ กัน เพราะการคิดถึงใครสักคนบางครั้งก็ทำให้เรารู้สึกมีความสุขและมีความหวังกับการรอคอย.โดยเฉพาะคนที่สามารถรู้ได้ว่าการรอคอยของตนเองจะจบลงเมื่อไหร่
แต่ทว่าสำหรับใครบางคนความคิดถึงก็ก่อให้เกิดความทุกข์ ทุกข์กับการรอคอย ทรมานใจตนเอง โดยเฉพาะคนที่ต้องรอคอยกับอะไรที่ดูเหมือนจะไร้จุดหมาย เลื่อนลอย ทำให้เกิดจิตใจที่ห่อเหี่ยว ท้อแท้กับการรอคอย ได้แต่คิดถึงสิ่งนั้นอย่างลมๆ แล้งๆ และได้แต่หวังไว้ว่ามันคงเป็นจริงสักวัน ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรก็คงต้องรอกันต่อไป
แต่ก็เชื่อเถอะว่า ไม่ว่าความคิดถึงที่เป็นสุข หรือเป็นทุกข์ สุดท้ายของความคิดถึงจะจบลงก็ต่อเมื่อ เราได้รับการติดต่อ หรือได้รับการส่งข่าวคราวจากใครคนนั้น(สิ่งนั้น) ที่เรารอคอยหรือว่าได้พบปะเจอหน้าใครคนนั้นตามที่ใครๆ ต่างหวังกันไว้ ซึ่งจะแตกต่างกันไป
ไม่ว่าความคิดถึงจะทำให้รู้สึกเช่นไร ก็ยังมีใครๆ อีกมากมายที่ยอมทนทรมานกับการได้คิดถึงใครๆ เช่นนี้คิดถึงคุณจังเลย
23 เมษายน 2553 11:00 น.
สิริ
....การรอคอยที่นานแสนนาน ได้สิ้นสุดลงแล้ว เมื่อเธอกลับมาตรงนี้ ความในใจมากมายที่มี ยากจะบอกให้รู้ด้วยคำๆ ไหน (ขอบใจที่เธอกลับมา) เหมือนแสงจันทร์แห่งคืนที่มืดมน ช่วยนำทางคนที่อ่อนล้า แม้ต้องมองหน้าเธอด้วยน้ำตา ก็เต็มใจมองอย่างตื้นตัน ไม่นึกจริงๆ ว่าฝันที่เคยหลุดลอยลับตา จะกลับคืนมาที่เดิม การรอคอยที่นานแสนนาน ได้สิ้นสุดลงแล้ว เมื่อเธอกลับมาตรงนี้ ความในใจมากมายที่มี ยากจะบอกให้รู้ด้วยคำๆไหนขอบใจที่เธอกลับมา....
23 เมษายน 2553 10:51 น.
สิริ
เหมือนแสงจันทร์แห่งคืนที่มืดมน ช่วยนำทางคนที่อ่อนล้า แม้ต้องมองหน้าเธอด้วยน้ำตา ก็เต็มใจมองอย่างตื้นตัน ไม่นึกจริงๆ ว่าฝันที่เคยหลุดลอยลับตา จะกลับคืนมาที่เดิม การรอคอยที่นานแสนนาน ได้สิ้นสุดลงแล้ว เมื่อเธอกลับมาตรงนี้ ความในใจมากมายที่มี ยากจะบอกให้รู้ด้วยคำๆไหนขอบใจที่เธอกลับมา....
หน้าส่วนตัว
1829
