9 กรกฎาคม 2550 14:59 น.
สิริน
ในโลกกว้าง อ้างว้าง เหมือนอย่างฝัน
หมุนทุกวัน ผันผ่าน เรื่องขานไข
ก็แปรเปลี่ยน วนเวียน สลับไป
มีเจ็บไข้ เกิดตาย ทุกโมงยาม
ในนิมิต คิดไกล ใจว้าเหว่
เมื่อโพล้เพล้ พลบค่ำ หวำวาบหวาม
แลตะวัน ลาลับ ท้องฟ้าคราม
มีเสื่อมทราม แตกดับ กับความตาย
ทุกชีวิต ทุกอย่าง ข้างรายรอบ
มีความชอบ ความหวัง ทั้งความหมาย
เห็นชีวิต ดิ้นรน ไม่เว้นวาย
สุขสุดท้าย ยามสาย กลายธุลี
หากวันหนึ่ง ดวงจิต ต้องปลิดปลง
ความลุ่มหลง รอบกาย ก็หายหนี
สรรพสิ่ง สรรพางค์ บรรดามี
ในโลกนี้ จักพลี ด้วยวายปราณ
หยุดความรัก โลภหลง พะวงหลัง
หยุดความหวัง คลั่งใคล้ ในยามหวาน
หยุดความเศร้า มัวเมา ดุจวันวาน
พ้นทรมาน ม้วยมอด ลงทอดดิน
5 กรกฎาคม 2550 22:38 น.
สิริน
เมื่อคราสิ้น ทุกสิ่ง ที่มุ่งหวัง
หมดกำลัง เหนื่อยหน่าย ไร้จุดหมาย
เอือมระอา อุราเศร้า ไม่เว้นวาย
ยืนหยัดกาย ให้คงอยู่ อย่างหวั่นกลัว
หมดพลัง หนทาง พลันสูญสิ้น
ไม่ยลยิน สิ่งใด คล้ายยวนยั่ว
ทิ้งศรัทธา ลาไกล ใจหมองมัว
เหลียวหาทั่ว ภพกว้าง หนทางตัน
ไม่เหลือแล้ว สิ่งใด ให้ปรารถนา
ช่างไร้ค่า ระอา แม้ว่าฝัน
เพราะโลกนี้ ลำเอียง ไม่เว้นวัน
หัวใจหวั่น บั่นทอน ร้าวรอนฤดี
ในทุกฝัน หดแห้ง แล้งเหือดหาย
จักโชคร้าย จนตาย หรือไรนี่
เทพหรือมาร ผลาญผจญ ชนย่ำยี
เหยียบขยี้ หนีซ้ำ ย่ำกายใจ
อยากจะร้อง ก้องฟ้า ต่อว่าโลก
ยื่นทุกข์โศก สรรพสิ่ง ยิ่งสงสัย
ให้ทุกข์ท้อ ทรมาน ผลาญทำไม
ทำบาปใด ถึงได้ ให้ทุกข์ทน
เมื่อปลงตก อกหมอง ข้องขัดแย้ง
ความฝันแห้ง เหือดหาย ไร้เมฆฝน
ปล่อยชีวิต ตามสบาย จวบวายชนม์
ไร้กังวล ถึงจะอยู่ เพียงผู้เดียว
14 มิถุนายน 2550 21:38 น.
สิริน
ลมหวิวไหว ยอดไม้ ไหวเอนอ่อน
ใบลอยร่อน ร่วงหล่น ละห้อยหา
ละลิ่วลับ ลาต้น ถมพสุธา
อย่างเชื่องช้า ดั่งลา ด้วยอาลัย
แสงแดดอ่อน โลมไล้ ใบยอดหญ้า
กลิ่นอุษา โชยมา พาหวลให้
กลีบแรกแย้ม ขยายดอก หยอกเย้าใจ
คิดถึงใคร ครวญใคร่ ให้จดจำ
13 มิถุนายน 2550 22:47 น.
สิริน
คือน้ำผึ้ง อาบน้ำตา หรือยาพิษ
คือหยาดน้ำ อัมฤต หรือคิดฝัน
คือความสุข เคลือบทุกข์ ใจจาบัลย์
ใครเสกสรรค์ เติมแต่ง หรือแกล้งทำ
จะสุขล้ำ น้ำตาตก หรืออกชื่น
จะหวนคืน ฝืนกลับ หรือร้องร่ำ
จะยินดี ปรีดา หรือหลาบจำ
จะครวญคร่ำ รำพัน หรือหวั่นกลัว
เหตุไฉน ทำไม ให้ใจช้ำ
รักลึกล้ำ ย่ำใจ ให้ปวดหัว
รักปลิ้นปลอก หลอกให้ ใจเมามัว
รักหยอกยั่ว ยวนเย้า ให้เศร้านัก
รักทำไม........ให้ใจช้ำ.....
12 มิถุนายน 2550 22:32 น.
สิริน
มวลมนุษย์ ใดใด ในหล้าโลก
สุขกับโศก มิมีสิ้น อย่าสงสัย
ทุกวันนี้ ชีวี ดำเนินไป
ไม่มีใคร กำหนด จงโปรดจำ
จะดีชั่ว มัวเมา เขลาหรือโหด
ชีวิตโฉด โรจน์ร่วง หรืองามขำ
ชนนิยม หรือเหยียบย่ำ ใช่ใครทำ
จะถลำ ลงลึก หรือตรึกได้
อยู่ที่ตัว ของเราใช่ ใครลิขิต
กำหนดจิต สะกดใจ ไม่หวั่นไหว
พฤติกรรม จะนำสู่ ประตูชัย
หรือร่อนไหล หลุดลง อเวจี
หากจะทำ สิ่งใด ให้ยั้งคิด
รู้ถูกผิด อย่ากระทำ หยามศักดิ์ศรี
หมั่นทำบุญ ค้ำจุน บารมี
เลี่ยงหลีกหนี อบาย คลายระทม
สร้างกุศล ผลบุญ เกื้อหนุนก่อ
หนทางรอ ก้าวเดิน เพลินสุขสม
ผิวพักตร์ผ่อง ผุดผาด มาดขำคม
ประชาชม พรมพร่าง ต่างยินดี
++++รู้ไหมว่า......ใครลิขิต.....ชีวิตข้าฯ+++++
หน้าส่วนตัว
1213
