++ รักรีเทิร์น ++ (ตอนที่ 3)

สิปราง

"ฮัลโหล....ทำอะไรอยู่ครับ"  เสียงเขาสดใสมาตามสาย

"ไม่ได้ทำอะไรค่ะ...ว่างอยู่เลย"  ฉันตอบไป

"ผมไม่เห็นวันไหนคุณจะไม่ว่างเลยนะ...อืม...วันนี้มาทานข้าวที่บ้านผมมั๊ย"

ฉันอึ้งไปเล็กน้อย...พร้อมกับดีใจลึก ๆ ที่จะได้ชิมฝีมือทำอาหารของเขา

"อยากทานอะไรครับ...ผมจะทำให้ทานนะ" 

ฉันบอกเมนูที่ต้องการไป...พร้อมกับนัดเวลาที่จะให้เขามารอรับ


***

"ให้ช่วยมั๊ยคะ..."  ถามไปทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขาต้องการคนช่วยอยู่แล้ว

ฉันเป็นลูกมืออยู่ในครัวที่บ้านของเขา...อาหารมื้อนั้นใส่ความรัก

และความเอาใจใส่ด้วยรึเปล่านะ...ฉันไม่อาจรู้ได้หรอก

ฉันรู้แต่เพียงว่า...ฉันมีความสุขที่ได้ลิ้มรสอาหารฝีมือของเขา

เท่านั้นก็คงเพียงพอ...


***


จากวันแรกที่เราคุยกัน...จนถึงวันนี้...

จากวันที่หัวใจเอ่ยปากบอกว่า...จะไม่กลับไปรักเขาอีก

ฉันคงต้องกลายเป็นคนที่ปากไม่ตรงกับใจแน่นอน...

จะทำยังไงดีหล่ะ...

ในเมื่อ.....


***

"นุ่น...เดี๋ยวผมมานะ..ไปเอาลูกเข้านอนก่อน"

วันนี้เป็นวันศุกร์...เรานัดกันไว้ว่าพรุ่งนี้จะไปตกปลา

วันนี้ฉันจึงมานอนที่บ้านของเขา...

หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ...ดูทีวี...หรือเล่นเกมส์

เขาจะพาลูกเข้านอนตามเวลาที่สมควร

"ค่ะ..." ฉันตอบรับคำบอกกล่าวของเขาในขณะที่นั่งเล่นเกมส์อยู่


***

"ก๊อก ๆๆ พ่อคร๊าบบบบ"  เสียงลูกชายหัวแก้วหัวแหวนร้องเรียก

แอ๊ด...ดดด  "ตื่นแล้วเหรอลูก...เข้ามาสิ"

"พ่อคร๊าบบบ...ขอเล่นเกมส์หน่อยได้มั๊ยครับ"

"ได้ครับ....เปิดเอาเลยนะ"

เด็ก ๆ มักจะตื่นเช้าเสมอในวันหยุด....

พลอยทำให้ผู้ใหญ่ต้องตื่นเช้าไปด้วย..อืม...แต่ก็ดีเหมือนกัน


***

"ช่วยยุ่งมั๊ยคะ..." ฉันอาสาในขณะที่เขากำลังทำอาหารในตอนเช้า

ฉันชอบเป็นลูกมืออยู่ในครัว....มันเหมือนเป็นการมีส่วนร่วม

ในกิจกรรมหนึ่ง...

"เดี๋ยวบ่าย ๆ นะนุ่น...ผมเตรียมอุปกรณ์ไว้เรียบร้อยแล้ว"

"ชวนน้องชายของคุณไปด้วยไหมคะ...จะได้สนุกไง"

"อืม...ผมก็คิดว่าจะชวนอยู่เหมือนกัน"


***

ช่วงบ่ายเราก็เคลื่อนขบวน...ที่ต้องบอกว่าเคลื่อนขบวน

ก็เพราะมีน้องชายของเขาอีกสองคน เพื่อนอีกคน ลูกของเขา 

และหลาน ๆ  ด้วย...

ดูเหมือนจะเป็นช่วงบ่ายที่วุ่นวายดีแท้....

แต่ในใจของฉันกลับรู้สึกสงบ...และสดชื่น

คงเพราะมีเขาคอยดูแลเอาใจใส่กระมัง


***


(ต่อตอนที่ 4 ค่ะ)