26 มีนาคม 2547 17:48 น.
สิดามัน
อ รุโณ ทัยลับขับ ขอบฟ้า
สุ ริยา เลือนดับ กลับ สู่พื้น
แสง กระพริบ ดาว ส่องจันทร์
ฝัน มาเยือน สาด ส่องเปื้อน
ให้ เดือนลับ กลับ นภา
26 มีนาคม 2547 17:38 น.
สิดามัน
หริ่งเรไรร่ำร้อง อรุณรุ่ง
หอมน้ำปรุงจรุงรัก จักแห่งไหน
จักตรงนี้จักที่นี้ หรือที่ใด
จักแห่งไหน ในห่วงรัก ไม่พักคลาย
แม้ยามสาย บ่ายมีแดด แสดทั้งฟ้า
แสงส่องมา ส่องชีวิต ให้คิดถึง
แสงชีวิต แสงจากใคร ใจล่องลอย
แสงรักร้อย รักรุ่มรุ่ม กุมหัวใจ
ถึงแม้ใน ยามค่ำ ตะวันลับ
แม้เดือนดับ เดือนอับแสง แรงดาวน้อย
ทุกคืนวัน แม้คืนนี้พี่ยังคอย
เรือนรักร้อย รอรักเจ้า เฝ้าร่ำไป
25 มีนาคม 2547 12:40 น.
สิดามัน
พยาบาลพยาบาทเพราะขาดรัก
พยามนักพยามยิ่งทิ้งความฝัน
ขาดคนรักสูญเปล่าไม่กี่วัน
ทุกคืนฝันกับกาลนานเวลา
อาจจะเป็นที่มาฉายาเธอ
25 มีนาคม 2547 12:34 น.
สิดามัน
อันร้อยวันพลันเกี่ยว ดุจเกลียวคลื่น
ดังร้อยคืนลื่นไหลสู่ไพศาล
อันร้อยเล่ห์รักไกล ไม่ยืนนาน
รสร้อยหวานรสรักสลักลาย
25 มีนาคม 2547 12:33 น.
สิดามัน
รักแท้ทุกถิ่นที่ ยากพบ
รักประสบจบประสาน หวั่นไหว
รักวันนี้รักวันหน้า หรือ กาลไกล
รักดลให้พบสุขไม่ ทุกทน
แม้แดนไกล สุดปลายฟ้า หาให้พบ
ทุกทำนบ ทำนองทั่ว ถิ่นไหนไหน
ทุกวันนี้ ที่เป็นอยู่ อยู่เพื่อใคร
เดินหาใจ หาทั่วภพ ไม่พบเธอ
หน้าส่วนตัว
703
