20 มีนาคม 2547 21:41 น.
สิดามัน
คลื่นซัดสาดหาดทรายขาวพราวระยับ
ดวงเดือนขับดาวเด่นแซมแต้มท้องฟ้า
ไฟกระพริบระยิบไกลไฟหาปลา
จากได้มาหาดบางแสนแดนทะเล
20 มีนาคม 2547 02:03 น.
สิดามัน
ดึกดื่นเดือนดับแล้ว ดาวเด่น
เดือนลับฟ้าไม่เว้น หม่นหมอง
มิเพียงดาวจันทร์ดับ ฟ้าคนอง
ไม่สมปองต้องนอนหนาว นับดาวเดือน
20 มีนาคม 2547 01:48 น.
สิดามัน
ดึกดื่นคืนค่ำเจ้ายัง ไม่นอน
แม้จันทร์อาวรณ์ แจ่มจ้า
จิตใจจับจิตเจ้า คิดถึง
รู้ไหมใจคนึง ให้หลับ ฝันดี
20 มีนาคม 2547 00:11 น.
สิดามัน
แม้เวียนวนวุ่นวายใต้ความคิด
จากชีวิตจากนาทีหมดความหมาย
เธอมาหายห่างไปเจ็บแทบตาย
รู้สึกคล้ายดับดิ้นแทบสิ้นลม
20 มีนาคม 2547 00:04 น.
สิดามัน
กวีเก่าเล่าความตามสำนึก
ต่างรำลึกย้อนรอยแต่หนหลัง
ขาดชีวิตขาดจิตใจขาดกำลัง
ขาดความหวัง หมดพลัง เพราะขาดเธอ