27 กรกฎาคม 2548 21:26 น.
สาว พฤษภ
ผู้หญิงใจร้าว.....
เวลาเหงาก็ได้แต่นั่งมองดาวบนฟ้า
แต่ก็ไม่เคยให้น้ำตา
ไหลออกมากลางสาธารณชน
ผู้หญิงหัวใจสลาย....
มักเดียวดายอยู่กลางสายฝน
ข้างนอกอาจระบายยิ้มให้ผู้คน
แต่ความหมองหม่นซ่อนอยู่ในหัวใจ
ผู้หญิงหัวใจผุพัง.....
ยังมีความหวังกับความฝันครั้งใหม่
รอเพียงใครมาช่วยจุดประกายไฟ
แล้วก้าวไปบนทางฝันใหม่พร้อม ๆ กัน
13 กรกฎาคม 2548 18:46 น.
สาว พฤษภ
ฉันเฝ้าถามตัวเองมาตลอด
ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้น
" มันคืออะไร"
ไม่มีใครบังคับ เหมือนเต็มใจ
แต่ก็เหมือนต่อต้านอยู่ในที
แต่ทุกครั้ง ฉันมักพ่ายแพ้ต่อ
"มัน"
พอรู้ตัว ทุกอย่างก็สายเกินแก้
10 กรกฎาคม 2548 20:36 น.
สาว พฤษภ
ฉันมันผู้หญิงช่างเพ้อ
เหม่อมองฟ้าแล้วชอบฝัน
หัวใจอ่อนไหวไปวันวัน
พูดสั้นสั้นบางทีคงเข้าใจ
ในความรู้จักกันมานาน
เธอมองผ่านฉันไปใช่ไหม
ไม่รู้ไม่เห็นไม่เข้าใจ
ความรู้สึกที่ทุ่มเทใจให้เธอ
ช่างเถอะที่เธอไม่เห็น
ปล่อยให้มันเป็นแค่ฝันเก้อ
ขอแค่นี้แค่ได้พบเจอ
จะรักเธอข้างเดียว...ก็ช่างใจ
6 กรกฎาคม 2548 17:24 น.
สาว พฤษภ
......บางครั้ง.....
คนสองคน....เกิดมาเพื่อจะรักกัน
แต่ไม่ได้เกิดมาเพื่อจะอยู่ร่วมกัน
และเราสองคน...ก็เป็นเช่นนั้น
...........!@!..............
เป็นเรื่องที่เหนือกว่าความปวดร้าว
ในขณะที่อ้อมแขนคุณมีใครคนนั้น
แต่สายตาส่งมาบอกว่า...รักฉัน