22 กุมภาพันธ์ 2548 19:29 น.
สาว พฤษภ
เพราะมีเธอเป็นความรัก
ซาบซึ้งนักในคุณค่า
จะเก็บเธอไว้ในกาลเวลา
โดยไม่มีถ้อยคำว่าเรียกร้อง
เพราะความรักคือการให้
ไม่ได้ต้องการเป็นเจ้าของ
ไม่ต้องการครอบครอง
ไม่ต้องการอะไรกลับมา
เพราะ...ความรัก...
สูงค่านักในคุณค่า
ถ้าจะต้องเจ็บกับการได้มา
ขอแค่ได้รัก...ก็มีค่าพอแล้ว
22 กุมภาพันธ์ 2548 19:20 น.
สาว พฤษภ
ฉันมันผู้หญิงช่างเพ้อ
เหม่อมองฟ้าแล้วชอบฝัน
หัวใจอ่อนไหวไปวันวัน
พูดสั้นสั้นบางทีคงเข้าใจ
ในความรู้จักกันมานาน
เธอมองผ่านฉันไปใช่ไหม
ไม่รู้ไม่เห็นไม่เข้าใจ
ความรู้สึกที่ทุ่มเทใจให้เธอ
ช่างเถอะที่เธอไม่เห็น
ปล่อยให้มันเป็นแค่ฝันเก้อ
ขอแค่นี้แค่ได้พบเจอ
จะรักเธอข้างเดียว...ก็ช่างใจ
22 กุมภาพันธ์ 2548 19:13 น.
สาว พฤษภ
เขาดีต่อเธอหรือเปล่า
เห็นเธอเหงาและสับสน
รู้ว่าบางทีเธอกังวล
ระคนนึกกลัดกลุ้มใจ
ฉันช่วยได้บ้างหรือเปล่า
เห็นเธอเศร้าแล้วใจหาย
หัวใจปวดร้าวง่ายดาย
กับความมักง่ายของหัวใจ
เขาดีต่อเธอหรือเปล่า
อย่าบอกว่าเขาดีได้ไหม
รู้ทั้งรู้อะไรเป็นอะไร
จะทนไปทำไม..ทำร้ายใจตัวเอง
22 กุมภาพันธ์ 2548 13:25 น.
สาว พฤษภ
ขอกลับมาเป็น คนเก่า
ผู้หญิงเหงา เหงา คนนี้
อยู่คนเดียวก็ได้ สบายดี
ไม่จำเป็นต้องมี ใครผูกพัน
21 กุมภาพันธ์ 2548 17:11 น.
สาว พฤษภ
เจ็บใจบ้างไหม...
เมื่อรู้ว่าฉันมีใครอื่น
ร้องไห้สิสะอึกสะอื้น
ฝืนยิ้มซิทั้งน้ำตา
เสียใจใช่ไหม...
เมื่อฉันมีคนใหม่
จะมาคร่ำครวญอยู่ใย
ถึงยังไง..เธอก็เป็นได้
แค่..อดีต..คนคุ้นเคย