8 มกราคม 2550 09:05 น.

บันทึกเล่มสวย

รับของกำนัลคุณค่ามหาศาล
สมุดบันทึกเล่มหวานไว้อ่านเขียน
ไว้จดจารเรื่องราววันผันเปลี่ยน
จากนี้จะเขียนเรื่องเราไว้เล่าขาน...

ตัวอักษรทุกบรรทัดนำจัดวาง
ขีดเขียนอย่างงามงดเพื่อจดจาร
บันทึกเล่าเรื่องราวคราวเคยผ่าน
ในเพรงกาลที่เวียนหมุนเปลี่ยนไป....

จารึก.รอยรัก.รอยเศร้า.เคล้าผสม
หวานและขมคราพบความหวั่นไหว
เขียนบอกเล่าเรื่องราวคราร้าวใจ
บันทึกไว้เพื่อเล่าเฝ้าเตือนตน...

ขอบคุณ...เจ้าของสมุดเล่มน้อย
มอบให้กลอย...เอาไว้เล่าเขียนบ่น
ยามมองเห็นสมุดนั้นดุจเห็นคน
ร่วมผจญเคียงข้างร่วมทางเดิน...บนทางไกล...

908

love

comment

6 มกราคม 2550 11:32 น.

นัดบอด

สาวภูไท

มองกรีดกรายยั่วเย้า........................สายตา
หมายสื่อสารความมา.....................สู่น้อง
ลองพิศเพ่งมองหา..........................มาดมั่น
จึงนั่งยันคางจ้อง.............................เพื่อค้นคำตอบ

ตาบ๊องแบ๋วใคร่รู้.............................ความหมาย
ตาที่หวานของชาย..........................ส่งให้
มาดของพี่เอียงอาย..........................หมดท่า
มิเผื่อเหลือลายไว้.............................ก่อนค้อนหันหลัง

คือประเทืองใช่แล้ว.........................แอ๊บแมน
เกือบหลวมตัวเป็นแฟน..................เที่ยวห้าง
หากพลาดท่าควงแขน.....................ตายแน่
คราวต่อไปบอกบ้าง.........................ไม่แท้ของเทียม

นัดบอดฉันพับล้ม.............................หมดหวัง
ไหวหวั่นฝันพาบพัง........................หม่นไหม้
หมดแน่นแรงกำลัง..........................ไปต่อ
คิดคร่ำครวญหวนไห้.......................คู่แท้อยู่ไหน? อิอิ....