บูชาพสุธาทองพสุธาไทย งามไสวเรียวรวงระย้า สงบสุขทุกยามวิถีนา ราวฟ้าส้มสุกชัดวัฏฏะไพร สาวนากับวันที่ว้าเหว่ แลทะเลข้าวกล้าระบัดไหว คิดถึงอ้ายคนดีพรากลาไกล บอกว่าไปค้นหาค่าแห่งคน จนวันนี้ถามทิดมีเพื่อนคนยาก ว่าอ้ายฝากข่าวบ้างไหมใจสับสน ถามคนนั้นคนนี้ใจร้อนรน ทั่วทุกหนไร้คำตอบที่ชอบชัด ราตรีเพ็ญพรรษาจันทร์พูนดวง คืนลาล่วงเงียบงันสงบสงัด สาวนาหุงข้าวพร้อมไปวัด แล้วก็จัดสำรับละเมียดละไม เด็ดดอกพุดพรายน้ำค้างยามย่ำรุ่ง รอสายรุ้งแสงแรกส่องไสว นกเขาร้องขันเทือนเตือนดวงใจ ให้รีบไปก่อนฟ้าสางสว่างวัน หอมหอมหอมพะยอมป่า โลกตรงหน้าเริ่มตื่นจากหลับฝัน เจิมดวงจิตศรัทธาทิพย์นิจนิรันดร์ จรรโลงขวัญสืบทอดยอดมณีแห่งแผ่นดิน...!