อาทิตย์ดวงแดงแห่งฤดูหนาว ฉายแสงพราวพรายพร่างประดับฟ้า เริ่มรุ่งใหม่รัศมีรุ้งงามจับตา ดูราวว่าวันนี้ฟ้าสีทอง ทายทักท้องนาอย่าเหงาโศก อยู่กับโลกสงบสุขสิ้นทุกข์ผอง พสุธาไทใต้ร่มรัตน์ฉัตรเรืองรอง ทั้งบึงคลองยังมีปลานาอุดม นั่น..ดูตาลยืนต้นดูว้าเหว่ รอลมเห่ดนตรีไพรผสานผสม ภาคภูมิแผ่นดินนี้ดินน้ำลม ยังธำรงร่มรัตน์กษัตรา ฟ้าที่ไหนจะงามเท่าเจ้ารู้ไหม เท่าฟ้าไทยเอื้อโอบมานานช้า ดินที่ไหนให้เจ้าหยัดยืนอย่างอิสรา ยังสายใจเจ้าพระยาไหลระริน รักกระท่อมดินดงกระถินงามชูช่อ ตำลึงเลื้อยคลอให้เก็บกินมิรู้สิ้น ทั้งฟักแฟงแตงกวาทรัพย์ในดิน รอเจ้าคืนถิ่นบ้านนารู้ค่าชีวิต อยู่กับดินกับดาวในทุ่งกว้าง กับอรุณเรื่อรางสว่างจิต หอมข้าวใหม่มะลิไพรโมกดอกนิด ราวฝันทิพย์ฝนทองครองเนื้อใจ รอสายฝนปราดโปรยให้ชื่นฉ่ำ รวงระบำร่ายฟ้อนอ้อนฟ้าใส ทรุดจูบดินอันหอมอุ่นละมุนละไม กระซิบว่าลูกเข้าใจ..แล้วชีวิต...! ........................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3102.html มนต์รักลูกทุ่ง ละครทีวี หอมเอยหอมดอกกระถิน รวยระรินเคล้ากลิ่นกองฟาง เห็ดตับเต่าขึ้นอยู่ริมเถาหญ้านาง มองเห็นบัวสล้างลอยปริ่มริมบึง อยากจะเด็ดมาดอมหอมหน่อย ลองเอื้อมมือค่อยค่อย ก็เอื้อมไม่ถึง อยากจะแปลงร่างเป็นแมลงภู่ผึ้ง แปลงได้จะบินไปคลึงเคล้าเจ้า บัวตูมบัวบาน หอมดินเคล้ากลิ่นไอฝน อวลระคนธ์หอมแก้มนงคราญ ขลุ่ยเป่าแผ่ว พริ้วผ่านทิวแถวต้นตาล มนต์รักเพลงชาวบ้านลูกทุ่งแผ่วมา ได้คันเบ็ดสักคันพร้อมเหยื่อ มีน้องนางแก้มเรื่อนั่งเคียงตกปลา ทุ่งรวงทองของเรานี้มีคุณค่า มนต์รักลูกทุ่งบ้านนา หวานแว่วแผ่วดังกังวาน โอ้เจ้าช่อนกยูง แว่วเสียงเพลงมนต์รักลูกทุ่ง ซ้ำหอมน้ำปรุงที่แก้มนงคราญ...