13 พฤศจิกายน 2545 15:46 น.
สาวบ้านนา
ในลมหอมหลอมดวงใจให้ไหวหวั่น
หวานจากจันทร์วันเดือนแรมแย้มเยือนสรวง
คืนเดือนเสี้ยวเกี่ยวกิ่งฟ้าเพียงครึ่งดวง
ราตรีล่วงรวงดาวพรายร่ายมนต์ใจ...
แลละลิบทิพย์ทิวเมฆเสกมนต์เศร้า
เดือนแรมร้าวร้างลาเลือนเตือนใจไหว
แสงเดือนเศร้าร้าวรอนเว้าวอนใจ
ใครหนอใครเคยโลมไล้ใต้เงาจันทร์
วอนลมหอมหลอมดวงใจรอรับรัก
เพ้อเพียงภักดิ์พ้อเพียงหลงตรงใจขวัญ
เสน่หาอาวรณ์ออดอ้อนจันทร์
ฝากเงาจันทร์ว่าเงาใจใครตรอมตรม..
สิบกว่าปีแล้วหนอรอพบหน้า
ชื่นชีวายอดชีวันฝันขื่นขม
เป็นความรักหนักแน่นหนาวระทม
เป็นความขมจมจับทับทวี
ในความรักหนักแน่นผ่านพิสูจน์
ใช่เพียงพูดผ่านกลอนรอนร้าวนี้
ใช่เพียงฝันคือวันจริงในชีวี
ใช่ใจนี้ที่ไม่ท้อรอรักจริง
หวังไม่นานกาลผ่านไปใจรักจบ
ขอเพียงพบสบตากันนิ่งนิ่ง
โลกตรงหน้าคงหยุดหมุนดูรักจริง
นั่นคือสิ่งรอคอยลบรอยใจ..
เป็นเพียงฝันหรือเปล่าใจเราหนอ?
คนที่รอที่รักรู้บ้างไหม
มีชายหนึ่งซึ้งในรักหนักแน่นใจ
วันสิ้นใจ..ในอ้อมกอด รอยอดรักปิดเปลือกตา.....
12 พฤศจิกายน 2545 00:38 น.
สาวบ้านนา
!
ถึงวันเพ็ญเดือนสิบสองน้องรู้ไหม
พี่ส่งใจข้ามฟ้ามาหาเจ้า
หวังลอยกระทงคงคู่กันฝันยืนยาว
หนาวแสนหนาวเคล้าเนื้ออุ่นละมุนละไม..
กระทงหลงทางห่างกันวันเพ็ญนี้
เพียงใจพี่ไม่หลงทางห่างเพียงไหน
เฝ้าวนเวียนเพียรพ้อเจ้าเฝ้าห่วงใย
ยอดดวงใจอย่าไหวหวั่นอย่าผันแปร..
ห่างแค่ไหนไกลกันสุดขอบฟ้า
พี่กลับมาหาเจ้าเคล้าเคลียแน่
กระทงรักถักถอดใจทั้งดวงแด
ไม่เหลียวแลสาวใดใฝ่เพียงเธอ...
กระทงน้อยลอยดายเดียวเปลี่ยวใจเหงา
ใช่รักเราจำพรากอยากพ้อเพ้อ
กระทงรักหนักหัวใจลอยไกลเธอ
หวังไม่เก้อเพ้อขอพรวอนรับใจจากกระทงที่หลงทางนะนางนวล!
12 พฤศจิกายน 2545 00:22 น.
สาวบ้านนา
ลอยกระทงลงทะเลเห่กล่อมขวัญ
พรายพระจันทร์พลันหยาดหวานผ่านเป็นสาย
ห่มแสงดาวพราวพร่างฟ้าจนหนาวกาย
ดารารายพรายพริบวิบวับใจ...
เสื้อสีไพลในวันนี้ที่น้องใส่
หวานจับใจไหวเนื้อแพรแพ้นวลใส
จันทร์สาดส่องต้องแก้มอิ่มยิ้มพิมพ์ใจ
ละลายใจให้ไหวหวั่นหนั่นเนื้อนาง...
ศรัทธารักปักกระทงตรงอธิษฐาน
ไหว้กราบกรานกุมมือนิ่มยิ้มไม่ห่าง
กระทงใจไม่ไหวหวั่นฝันแรมร้าง
แนบใจนางทางรักเราอย่าเหงาใจ...
จันทร์อาบนวลยวนใจจนไหลหลง
เพ้อพะวงคงไม่พรากจากไปไหน
กระทงน้อยลอยเคียงกันฝันเคียงใจ
ไม่หลงทางห่างใจไกลนวลนานนิรันดร์..
5 พฤศจิกายน 2545 12:27 น.
สาวบ้านนา
สายหมอก
เอ๋
ป่านนี้สายหมอกทั้งหลายสบายไหม
หรือลมไล่เจ้าหายกับสายฝน
ทุกทุกเช้าจะเห็นเจ้าคลาเคล้าปน
กับต้นสนข้างบ้านทุกวารวัน
หรือวันนี้ฉันตื่นสายไม่เห็นเจ้า
ทำไมเล่าฉันจึงรำพึงฝัน
แค่ไม่เห็นสายสีขาวของเจ้าพลัน
ก็แค่นั้นทำไมใจกังวล
ฉันกลัวเจ้าจากไปไม่หวนกลับ
กลัวเจ้าลับจากฝันฉันดั่งฝน
กลัวทุกสิ่งทุกอย่างจะทุกข์ทน
กลัวเสียจนหวาดไปในฤดี
สายหมอกสวยสร้างมนต์ขลังฝังรอยสุข
ละลายทุกข์ยามสายคล้ายมาสอน
เหมือนเกสรดอกไม้ได้น้ำค้างร้างร้าวรอน
อย่าอาวรณ์หากยามสายพรายหายไป
มีสายฝนดอกไม้หอมย้อมใจฝัน
มีตะวันรุ้งเรียวเสี้ยวฟ้าใส
บนถนนสายโลกมีโศกสุขรู้ทำใจ
ท้าทายใจให้ใฝ่ฝันสร้างวันดี
รอสายเหมยจะสายไหมนะใจน้อง
อย่าจดจ้องของตรงหน้าเพียงแค่นี้
เดินต่อไปในเส้นทางสร้างชีวี
มากมายมีดอกไม้หวานบานรอเธอ..นะดวงใจ
1 พฤศจิกายน 2545 19:28 น.
สาวบ้านนา
ฤดูกาลฤดีระกำกับลมฝน
กลางกมลเก็บช้ำร่ำร้าวไหว
แก้วร่วงกราวพราวพื้นพร่างพ้อใจ
แก้วกลางใจมากระจายหายลับลา
เกาะเกี่ยวฝันวันคืนยามฟ้าใส
กรีดเกี่ยวใจไหวหวั่นให้ฝันหา
เกิดสายใยในรักถักทอดวงชีวา
เกิดเสน่หาแกว่งใจใครคร่ำครวญ
กลับมาเยือนอีกคราวสันต์เศร้า
กลางใจร้าวกราวสายฝนก่นไห้หวน
ใจระกำย้ำบอกดอกเรรวน
ลมอย่าหวนทวนฤดีที่หลายใจ
ฤดูกาลดอกไม้หวานผ่านนานแล้ว
เหลือเพียงแนวรอยแผลใจไกลหวั่นไหว
ฤดูกาลผ่านมาก็ผ่านไป
เก็บหัวใจไกลรอยกรรมอย่าซ้ำรอย...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟสาวบ้านนา
หน้าส่วนตัว
711
