30 ตุลาคม 2545 16:40 น.
สาวบ้านนา
มองกอไผ่ไหวกิ่งทิ้งเสียงส่าย
ซู่ซ่าร่ายพรายพลิ้วทิวไพรสนธ์
เสียงใบไผ่นับพันพ้อลมบน
สุขกมลสายลมพัดสะบัดใบ....
ไผ่ลู่ลมโน้มล้อรอไหวรับ
สงัดจับจิตวิญญาณผ่านกิ่งไหว..
เรียวกิ่งกอละออเขียวเกี่ยวกิ่งใจ
สงบใจตะวันออกบอกเป็นมา...
ไผ่สีสุกปลุกแสงเรืองเขียวเหลืองใส
ทอลอดใบไหวตะวันให้ฝันหา
ศิลปินสร้างงานฝันดั่งมนตรา
ไผ่ธรรมดาเลอค่าปัญญาไทย...
จิตวิญญาณผ่านวัฒนธรรมย้ำใจบอก
ตะวันออกบอกวิถีที่พลิ้วไหว
รังสรรค์งานผ่านงามกิ่งและก้านใบ
ไผ่พลิ้วไหวในชายป่าค่าเลอเมือง....
29 ตุลาคม 2545 17:07 น.
สาวบ้านนา
ในชีวิตจริงของหญิงคนหนึ่ง
คนช่างซึ้งช่างฝันช่างหวั่นไหว
มีความงามเรียบง่ายอยู่ภายใน
รู้ทำใจรับสุขทุกข์เหมือนเงา
รับรอยกรรมเราทำได้เพียงแค่นี้
สร้างความดีมีมากทุนหมุนลบเขลา
โลกอิสระจิตวิญญาณไขว่คว้าเอา
แม้นแสนเหงาเราเลือกได้คล้ายเลวดี...
มองโลกนี้เป็นธรรมย้ำใจงามตามธรรมชาติ
ร่ายหวังวาดเวิ้งใจฝันไม่แต้มสี
สวยตรงตรงคงความจริงนิ่งคือดี
รู้พอดีมีอภัยใจสราญ...
ปาฎิหารย์จิตกระจ่างสว่างใส
เกิดกลางใจราวกระจกทั้งหกด้าน
มองโลกบวกบวกเพียงธรรมฝันตระการ
ดั่งบัวบานลอยเหนือน้ำยามอรุณ......
29 ตุลาคม 2545 16:48 น.
สาวบ้านนา
อาทิตย์ลาลับเหลี่ยมทางสันเขา
ฟ้าสีเทาเข้มครามยามเปลี่ยนสี
เหลืองส้มทองส่องรุ้งหวานระวี
จันทร์ราตรีโผล่ทิวไม้ทายทักไพร..
ไล่ยามพลบหลบหายชายคาเมฆ
สวรรค์เสกแสงดาวพราวฟ้าใส
ริมลำธารบ้านกลางป่าก่อกองไฟ
ลอยพลิ้วไหวเหนือไผ่กอรอเก้งมา..
จั๊กจั่นเสียดสีปีกกรีดร่ำร้อง
กบเขียดก้องลองเสียงเถียงซ้ายขวา
เบ่งคอพองร้องประชันกับไก่นา
อาณาเขตข้าขอจับจองร้องระงม..
นกทึดทือเสียงครือครือคนชรา
บ่างราวบ้าร้องโหยหวนชวนขื่นขม
ยามราตรีเงียบสงัดลมพร่างพรม
ทิวไม้ตรมระทมท้อรอพัดไกว
นกเค้าแมวลิงลมตากลมโตเป็นพิเศษ
ไว้เตือนเหตุเภทภัยไวเคลื่อนไหว
สัตว์กลางคืนตื่นทำงานผลัดเปลี่ยนไป
ดอกไม้ไพรไหวก้านกอรอรอรอ
หยาดน้ำค้างพร่างพรมลมลูบไล้
แสงจันทร์ฉายคลายเศร้าคอยเฝ้าขอ
ไกวชิงช้าเมฆเสกรวงดาวพราวสร้อยคอ
คล้องขวัญรอขอเกี่ยวใจไปนิรันดร์...
28 ตุลาคม 2545 17:14 น.
สาวบ้านนา
มนุษย์เรานี้แสนดีนักหนา
ขายไร่ขายนาแถมขายภูเขา
แปรรูปแปรร่างไม้เคยงามเงา
เป็นตู้โต๊ะเอาเก้าอี้แปลกตา
เปลี่ยนเทือกเขาเป็นทิวตึกได้
เปลี่ยนดอกไม้หวานหอมในราวป่า
รองเท้านารีงามบาดใจงามบาดตา
เพาะพันธุ์มากมีค่าส่งนอกออกไทย..
นายทุนหมุนวนจนเงินมากล้นฟ้า
ยังคิดอีกว่าหาให้ลูกหลานไว้
ขายเหล้าขายเบียร์ลามเลียดั่งไฟ
เยาวชนไทยไม่มีสติสตังค์..
คนไทยรึเปล่าชอบกินชอบดื่ม
มอมเมาให้ลืมแสนดีสอนสั่ง
แค่นี้มากพอแม่พ่อทุกข์ประดัง
ใครตายช่างมันขอแค่ข้ามีเงิน เงิน และเงิน.....
28 ตุลาคม 2545 17:05 น.
สาวบ้านนา
ฤดูกาลผ่านมาก็ผ่านไป
กี่ร้อนใจกี่ฝนหนาวกี่เศร้าฝัน
ฤดูกาลดอกไม้หวานบานร่วงพลัน
ชีวีสั้นใช่ยืดยาวราวฤดูกาล..
ใบไม้ร่วงควงสู่พื้นซ้ำแล้วก็ซ้ำเล่า
มากเรื่องราวในราวใจไหวผันผ่าน
ทั้งสุขโศกโลกหยิบยื่นฝันตระการ
ทั้งแสนหวานแสนเศร้าคลุกเคล้าใจ
มีใบไม้มากมายนักในโลกนี้
ทั้งใบดีหนอนชอนไชไม่ถึงไหน
มีใบหนึ่งฉันซึ้งค่าในราวไพร
ใบสวยใสใจน้ำค้างพร่างระวี
เป็นใบไม้ในราวป่าเลอค่ายิ่ง
ธรรมชาติจริงธรรมดาใจใครคนนี้
สร้างคุณค่าคืนพสุธายอดคนดี
หวังพร้อมพลีฝากชีวีและร่างกลางสายธารนิพพานธรรม.......