30 กันยายน 2547 15:14 น.
สาวดำ-รำพัน
ให้นะ...อยากให้หัวใจฉัน
ให้นะ...อยากให้ความผูกพันเมื่อวันก่อน
ให้นะ...อยากให้สำเนียงเสียงออดอ้อน
ให้นะ...หนุนนอนตรงตักฉัน
ขอนะ...ได้ไหมหัวใจเธอ
ขอนะ...เพียงแค่เธออยู่กับฉัน
ขอนะ...สำเนียงเสียงความผูกพัน
ขอนะ...ให้ใจฉัอยู่ใกล้..หัวใจเธอ
@จะขออะไรจากใครก็ต้องเริ่มให้ก่อนค่ะ@
30 กันยายน 2547 11:24 น.
สาวดำ-รำพัน
เรามันแค่ดอกดิน
ต้อยต่ำติดพื้นหญ้า
เธอมันดอกฟ้า..สูงส่ง
คงสดใส
เรามันกา..เธอมันหงษ์
คงห่างไกล
เธออยู่สูงสุดใจ
เราอยู่ต่ำสุดดิน
คงผิดกัน
@@@ ต่างกันเนอะอีกคนอยู่สูงแทบติดฟ้าอีกคนอยู่ต่ำแทบติดดิน @@@
29 กันยายน 2547 22:46 น.
สาวดำ-รำพัน
รักใครรักจริง
รักไม่จริงรักทำไม
รักใครรักด้วยใจ
รักทำไมถ้ารักไม่จริง
29 กันยายน 2547 22:38 น.
สาวดำ-รำพัน
ไม่เอาคืนหรอกนะ...หัวใจที่เคยให้
ไม่เอาคืนหรอกนะ...ความห่วงใยที่ห่วงหา
ไม่เอาคืนหรอกนะ...วันเวลาที่มีค่า
ไม่เอาคืนหรอกนะ...สายตาที่ภักดี
ไม่เอาคีนได้ไหม...หัวใจเธอ
ไม่เอาคืนได้ไหม...ความพร้ำเพ้อเธอกับฉัน
ไม่เอาคืนได้ไหม...ความผูกพัน
ไม่เอาคืนได้ไหม...เวลานั้นฉันมีเธอ
29 กันยายน 2547 11:34 น.
สาวดำ-รำพัน
แค่อยากจะรู้
ว่าเธอเคยรักฉันบ้างไหม
เคยคิดห่วงใยกันหรือเปล่า
แววตาที่มองฉันกับมองเค้า
เหมือนกันบ้างหรือเปล่าคนดี
รู้ตัวนะ...ว่ามีสิทธิ์น้อย
ขอแค่คอยอยู่ข้างเธอ...อย่างนี้
แม้ความหวังในรักฉัน...จะริบหรี่
ก็ยังดีกว่า....ไม่มีให้หวังเลย