24 เมษายน 2553 12:03 น.
สาวดำ-รำพันรัก
จะเหม่อมอง ท้องนภา เกรงฟ้าหม่น
จะก้มบ่น เกรงพสุธา ไม่กล้าเผย
จะบอกกล่าว แก่ผู้ใด อายกว่าเคย
จะเฉลย สิ่งน่าเศร้า เล่าสู่ใคร
จะกดเก็บ เอาไว้ ใจคงแหลก
อาจจะแตก ออกเป็นเสี่ยง สักเพียงไหน
จะเก็บซ่อน ใส่กลอน ลงกล่องใจ
หรือจำหน่าย จ่ายแจก แลกอารมณ์
อยากบอกเล่า ความจริง ก็กลัวเจ็บ
จึงพับเก็บ นิยาม ความขื่นขม
ซ่อนใส่ไว้ ในใจ มากมายปม
หรือเพียงลม พัดผ่าน ที่ฉันควร ... (เล่าสู่ฟัง)
19 เมษายน 2553 01:51 น.
สาวดำ-รำพันรัก
ฉันกักเก็บ กอดกับ กายอุ่นๆ
ล้มตัวหนุน นอนแขน แทนร่างเขา
จิตร้อนรุ่ม เหงารุม ตามดั่งเงา
สุดแสนเศร้า เปล่าดาย กายผวา
นอนพลิกซ้าย ป่ายไป ไหนหนอร่าง
คนเคียงข้าง คืนเก่า เฝ้าเพรียกหา
ซบลงหมอน นอนหนุน วุ่นอุรา
เจ็บปวดปร่า อาลัย ใจรอนๆ
นอนไม่หลับ ขยับ นับไม่ถ้วน
จิตปั่นป่วน ร้อนรน ทนกอดหมอน
แม้ยามนี้ นิทรา ยังอาวรณ์
กอดแต่หมอน แทนเขา เฝ้าคร่ำครวญ
จะดิ้นรน หนทาง ให้ห่างหนี
เพื่อใจนี้ รอดพ้น เลิกโหยหวน
จงจดจำ เอาไว้ คนใจรวน
ว่าทุกส่วน หนาวเหน็บ เจ็บเพื่อเธอ