18 มีนาคม 2548 17:19 น.
สาวดำ-รำพันรัก
แล้วเธอก็เดินไปจากฉัน
แม้คำคำนั้นไม่มีออกมา
คำที่เอ่ยก่อนไปคือจากลา
ยังไม่เผยออกมาคงยากเย็น
คนที่แกร่งเข็มแข็งดั่งหินผา
เกินจะกั้นเก็บน้ำตาที่ซ่อนเร้น
เรื่องจริงไม่เป็นไปอย่างที่เห็น
น้ำตาเร้นรินล้นท่วมท้นใจ
พูดไม่ออกบอกไม่ถูกลุกไม่ขึ้น
ยากจะฝืนกั้นเก็บอารมณ์ไหว
หยดน้ำตาไหลรินเอ่อเผลอล้นใจ
เขาต้องการจากไกลไม่เอ่ยลา
ต่อจากนี้วันนี้นาทีนี้
ตัวฉันนี่จะอยู่ได้อย่างไรหนา
เจ็บช้ำเพราะคนรักเดินจากลา
หยดน้ำตาไหลมาเกินยั้งใจ
14 มีนาคม 2548 12:37 น.
สาวดำ-รำพันรัก
อยู่เหมือนลวงทรวงในฤทัยหม่น
กับหนึ่งคนจนทนเกินทานไหว
รักที่มากเหมือนยิ่งน้อยถดถ้อยไป
ดูห่างไกลห่างตาเวลาเจอ
เฝ้าละเมอเก้อคอยเหม่อลอยหา
กาลเวลาล่วงเลยเฉลยเพ้อ
ห่างสายตาพาไกลใจละเมอ
คอยหลงเพ้อเพียงเฝ้าน่าเศร้าใจ
จากเคยรักลาไกลเหมือนไม่เคย
รอเธอเผยเอ่ยพร่ำน้ำคำไหน
รักที่บอกเอ่ยมาวาจาใจ
แล้วไฉนห่างไปไกลสายตา
5 มีนาคม 2548 20:36 น.
สาวดำ-รำพันรัก
เพิ่งจะรู้ว่าเธอชอบการสับหลีก
เลยตกเป็นกิ๊กเธอไปซะอย่างนั้น
ตำแหน่งที่เรียกว่าคนเกือบสำคัญ
ความจริงนั้นตัวฉันคนคั้นเวลา
ถ้าคิดถึงกันเธอนั้นก็มาหา
บางช่วงเวลาขาดเขาใจรอนล้า
ฉันคนนี้สำคัญชั่วครั้งบางครา
ในสายตาเธอนั้นฉันคนคั้นใจ
ถ้าไม่รักอย่ามาแสร้งแกล้งแสดง
โปรดชี้แจงให้เห็นว่าเป็นเช่นไร
รักไม่รักก็บอกจะหลอกทำไม
เจ็บรู้ไหมในหัวใจใช่อยากกิ๊ก
@ ม่ะอยากดำรงตำแหน่งนี้เลยอ่ะ @