22 สิงหาคม 2545 19:18 น.
สาวดอย
ลมพัดลิ่วทิวทุ่งจรุงกลิ่น
ภมรบินเฉิดฉายกรายปีกสวย
เฝ้าดอมดมชมชื่นรื่นระทวย
อบอวลด้วยรสหวานว่านพร่างพราว
ภมรเปรียบดั่งชายหลายร้อยลิ้น
ชอบโบยบินโฉบชมพรมสาวสาว
แม้เลือกได้จงเลี่ยงเบี่ยงเรื่องราว
กลิ่นรักคาวฉาวโฉ่โอ้บ่งาม ฯ
21 สิงหาคม 2545 18:57 น.
สาวดอย
ฟ้าครื้มฝนปนเมฆเสกความเศร้า
แม้ยามเช้ายามเย็นเป็นดั่งเห็น
ช่างมืดหน้ามัวตาน่าลำเค็ญ
ดุจดั่งเช่นรักช้ำกล้ำอุรา
เมื่อไหร่หนอฟากฟ้าเปิดหน้าใส
มอบดวงใจใฝ่ฝันดั้นด้นหา
ลมพัดพาเมฆฝนหล่นลงมา
ช่วยล้างลามนทินกลิ่นรักลวง ฯ
21 สิงหาคม 2545 18:47 น.
สาวดอย
วันเวลาผ่านไปใยยิ่งล้า
แสนสุดว้าวุ่นจิตเฝ้าคิดถึง
ใครคนหนึ่งเคยพบสบตราตรึง
มาโกรธขึ้งบึ่งไปไม่กล่าวลา
วันเวลาผ่านไปใจยังหวัง
ว่าเธอยังคงรักปักแน่นหนา
ด้วยเหตุผลกลใดใครสั่งมา
เจรจากลับกลอกดั่งหลอกลวง ฯ
21 สิงหาคม 2545 18:42 น.
สาวดอย
สายฝนหล่นจากฟากฟ้าคราคลั่ง
น้ำตาหลั่งพลั่งพลูสู่แก้มขาว
ดุจดั่งรักสุดทางร้างเรื่องราว
ระยิบพราวราวฝนหล่นฟ้าไกล
แสนอัดอั้นตันใจหาใดเหมือน
รักมาเลือนร้างราน่าสงสัย
อยากโลดเล่นเซ่นฝนจนฉ่ำใจ
เพื่อดับไฟแห่งรักหักพะวง ฯ
แรงบันดาลใจจากบทกวีของคุณ Smilely บทกวีสายฝนเปาะแปะค่ะ
13 สิงหาคม 2545 19:14 น.
สาวดอย
หอมเอยหอมโชยกลิ่นถิ่นท้องนา
กรุ่นนาสาแช่มชื่นรื่นเผลอไผล
สะสวยเพลินเกินห้ามถามหัวใจ
มีบ้างไหมหนุ่มนามาจุนเจือ
โอ้ท้องนายามเดินเพลินสวยสม
ได้ดอมดมกลิ่นข้าวอะเคร้าเหลือ
ธรรมชาติสร้างสรรฝันไม่เบื่อ
เขียวเรืองเรื่อยเหลืองทองมองละลาน
อยากเป็นสาวชาวนามาพันผูก
ร่วมสานปลูกเรือนรักปักสมาน
หลับตาฝันลื่อเลื่องเฟื่องกลกาล
ดุจรักหวานขวัญเรียมเทียมตำนาน ฯ