22 พฤษภาคม 2547 01:23 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
ไม่รักก็ อย่าแกล้ง ทำเป็นรัก
อย่ามาหัก อกหักใจ เพื่อนคนนี้
ก็รู้นะ ว่าไม่ใช่ เพื่อนที่ดี
แต่ก็มี ความห่วงใย เสมอมา
เสียใจนะ ที่เธอทำ กันอย่างนี้
ทำทิ้งขว้าง ไม่ใยดี ไม่รักษา
จำไว้นะ ฉันก็คน นะแก้วตา
ถึงจะบ้า ก็ยังเจ็บ ก็มีใจ
บอกมาเลย บอกมาสิ ว่าไม่สน
บอกกับคน ไม่พิเศษ กว่าคนไหน
บอกมาเลย บอกมาสิ คิดยังไง
จะได้ไส หัวไปให้ สมใจเธอ
บอกมาเลยว่าไม่ต้องการกันแล้วจะได้ออกไปให้พ้นๆจะได้ไม่เกะกะสายตาใครจะได้ไม่ยุ่งยากในสายตาเธอ ก็คนมันไม่สำคัญแล้วจะมาสนใจอะไรอยู่ล่ะ พูดออกมาเลยตรงๆ ว่าเพื่อนคนนี้ตอนนี้มันเป็นได้แค่ส่วนเกิน
16 พฤษภาคม 2547 17:38 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
ขอได้ไหม ใครสักคน อยู่เป็นเพื่อน
ขอได้เอื้อน เอ่ยคำ ที่หวั่นไหว
ขอได้ไหม ใครสักคน ที่จริงใจ
ขอได้ไหม ขอแค่ใคร ที่รักจริง
ขอได้ไหม ขอหนึ่งคน ไม่ลาจาก
ขอได้ไหม ไม่อยากพราก ที่พึ่งผิง
ขอได้ไหม คนหนักแน่น ได้โอบอิง
ขอได้ไหม อย่าเกลือกกลิ้ง ให้ตายใจ
ช่วยๆ comment ด้วยนะค้า@^____^@
16 พฤษภาคม 2547 14:54 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
กี่ครั้งแล้วกี่คราแล้วเผลอใจรัก
แล้วเขาจักคืนรักให้สักกี่หน
กี่วันแล้วกี่คืนแล้วกับหนึ่งคน
ที่ต้องทนเห็นเขาหายกลายจิณดา
กี่ร้อยแล้วกี่พันแล้วที่ต้องเจ็บ
กี่หมื่นเม็ดต้องคอยเก็บน้ำนองหน้า
เคยมีมั้ยสักครั้งที่เขามองมา
ซับน้ำตาจากใจด้วยหวังดี
16 พฤษภาคม 2547 14:41 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
ที่แล้วมาก็ทำดีอย่างที่สุด
ไม่เคยหยุดส่งหัวใจให้เสมอ
เฝ้ามองรักเฝ้าปลอบใจให้เพื่อนเกลอ
กลายเป็นเพ้ออยู่ข้างเดียวแต่ไรมา
มาตอนนี้เพิ่งได้รู้กระจ่างแจ้ง
ว่าโดนแกล้งทำเป็นรักเสน่หา
ไม่ได้รักเราจริงหรอกนะแก้วตา
แค่ไก่กาแค่ผ่านมาแล้วผ่านไป
น้ำหลั่งรินร่วงหล่นลงจากหน้า
เฝ้ามองฟ้าเมื่อไหร่นาจะสดใส
ความมืดหม่นเมื่อไหร่พรากจากหัวใจ
จะมีใครมาห่วงรักปักอาวรณ์
แต่งเล่นๆนะคะ ลองเปลี่ยนอารมณ์ดู
เพื่อนเราที่เข้ามาก็ไม่ต้องตกใจนะ
เราแค่แต่งเล่นๆน่ะ^^
16 พฤษภาคม 2547 02:03 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
ด้วยกำลังแรงใจไกลแรงกล้า
ขอให้พร่าโรคร้ายไปหมดสิ้น
ขอร่มโพธิ์ไทรอยุ่รอดเป็นอาจิณ
ขอชีวินยืดยาวไร้เภทภัย
ไม้ใกล้ฝั่งขอยืดให้ไกลฝั่ง
อยากขอรั้งขอต่ออายุขัย
ขอให้อยู่คู่ลูกหลานคอยสืบไป
ด้วยจริงใจขอเคารพสบอาวรณ์
ขอให้บรรดาสิ่งศักดิ์สิทธิทั้งหลายโปรดช่วยบรรดาล
ให้คุณตาปลอดภัย หายป่วยจากโรคร้ายด้วยเถอะค่ะ