4 มกราคม 2547 10:11 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
ก็ดีใจ เหมือนกัน ที่เธอรัก
แต่ตระหนัก ได้ว่า ฉันมีเขา
ไม่มีที่ เหลือให้ กับสองเรา
ก็ฉันนั้น มีเขา อยู่ทั้งใจ
เธอบอกเธอ ไม่หวัง ให้รักตอบ
ขอแค่มอบ สิ่งดีดี ไว้ห่างห่าง
ก็อยากจะ บอกเธอ ให้รู้บ้าง
ฉันเป็นคน ไม่เป็นกลาง หวั่นไหวเป็น
ก็กลัวว่าใจมันจะหวั่นไหว...... แล้วอะไรๆจะไม่เหมือนเดิม
3 มกราคม 2547 22:36 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
เอนกายพักลงหน่อยนะที่รัก
ให้รู้จักบรรเทาผ่อนคลายบ้าง
จะดูแลปรณนิบัติให้เจือจาง
รอให้สร่างให้หายเจ็บค่อยจากไป
จะคอยเป็นที่พักในยามเศร้า
หากเธอเหงาจะปัดเป่าให้สดใส
จะคอยรักคอยดูแลตลอดไป
จะไม่ให้เธอลำบากฉันสัญญา
รักเธอจัง
2 มกราคม 2547 16:35 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
เมื่อลมแรงพัดโชยผ่านมา
ต้นกล้าน้อยก็ลู่ลอยเล่นตามลม
ไม่นานก็โรยหล่นให้ตรอมตรม
ต้องทุกข์ศรมบนดินอยู่เรื่อยมา
เปรียบดังรักที่อ่อนหวานและเบาบาง
อยู่ตามทางพบเห็นได้เรื่อยไป
แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิมไม่ว่าใคร
ความจริงใจจางหายและลางเลือน
ขอได้ไหมที่รักขอได้ไหม
โปรดอย่าไปจากฉันคนคนนี้
ขอให้รักทุกเวลาทุกนาที
อยู่ตรงนี้ที่นี่ตลอดไป
1 มกราคม 2547 23:16 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
ขอโทษนะคนดี
ขอโทษนะที่ทำให้ร้องไห้
ขอโทษนะสำหรับความหวังที่ให้ไป
ไม่ได้อยากให้เธอเจ็บนะคนดี
ฉันไม่อยากให้เธอเป็นตัวสำรอง
เป็นที่สองรองจากเขาในใจฉัน
ฉันรู้ว่าเธอก็มีใจเหมือนกัน
และสิ่งนั้นทำให้ไม่อาจรักเธอ
ไม่ใช่ว่าเธอนั้นไม่มีดี
แต่ติดที่ฉันยังรักเขารู้ไหม
ฉันไม่อาจเป็นคนเลวทำร้ายใคร
ถึงยอมให้ฉันทำก็ไม่ต้องการ
ฉันตัดสินใจดีคิดดูแล้ว
ถึงไม่ใช่แก้วตาและดวงใจ
เธอก็ยังสำคัญมากกว่าใครๆ
ขอให้เป็นเพื่อนรักตลอดไปนะคนดี
ถ้าเธอยังอยากรักฉันต่อไป
ก็ตามใจเพราะเธอก็มีสิทธิ์
แต่มันคงเจ็บให้เธอลองได้คิด
นึกสักนิดเจ็บเท่าไรเธอรู้ดี
เมื่อคิดดีถี่ถ้วนแล้วค่อบตอบ
คิดรอบคอบแล้วบอกให้ฉะฉาน
ว่าสิ่งใดคือสิ่งที่ต้องการ
แล้วจงสานทำตามใจของเธอ
ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่ให้มา และ ขอบคุณสำหรับคำปรึกษาที่ดี
1 มกราคม 2547 21:05 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
เมื่อเธอเข้ามาในชีวิต
พรหมลิขิตชักพาให้พบหน้า
มองครั้งแรกไม่ถูกใจนอกสายตา
แต่ไม่ช้าเธอกลับอยู่ในใจ
ฉันไม่รู้ไม่รู้และไม่รู้
ว่าเธอมาอยู่ในใจฉันตอนไหน
เธอบอกเธอจะรักฉันตลอดไป
ฉันเลยอ่อนเลยไหวตามแรงลม
ด้วยความรักที่เธอให้มันล้นเหลือ
ทั้งจุนเจือเอาใจใส่ให้เหมาะสม
เธอทั้งห่วงทั้งหาไม่เคยให้ตรอมตรม
ฉันกลับจมอยู่ในห้วงเอาแต่ใจ
ตอนแรกๆเธอรับไหวเธอทนได้
แต่นานไปความรักกลับจางหาย
ยิ่งรักก็ยิ่งทนจนความสุขเริ่มมลาย
ฉันกลับกลายเป็นแค่เพื่อนที่แสนดี
ฉันเข้าใจฉันผิดเองฉันเข้าใจ
ทำตัวให้ไม่น่ารักไม่เข้าที่
เอาแต่งอนทำหึงไม่เข้าที
ฉันคนนี้นี่แหละเอาแต่ใจ
แต่เธอฟังฉันหน่อยจะได้ไหม
ฟังฉันนะให้เข้าใจให้รู้ที่
ฉันทำตัวไม่น่ารักไม่เข้าที
เพราะฉันคนนี้อยากลองใจ
ผิดใช่ไหมฉันรู้ผิดใช่ไหม
ก็ฉันไม่แน่ใจว่าเธอรักนี่
ก็หลังๆเธอชอบหนีทุกที
ไม่คลุกคลีไม่อยากอยู่เคียงกาย
ฉันรู้ต้องตัดใจฉันต้องทำ
แต่คำบางคำมันก้องอยู่ในใจ
ที่เธอบอกเธอจะรักตลอดไป
แต่สุดท้ายเธอก็ลาจากกัน
ขอโทษขอโทษนะคนดี
ฉันคนนี้จะเปลี่ยนแปลงทำตัวใหม่
จะรักเธอแน่วแน่ไม่เอาแต่ใจ
แค่ขอให้เธอรักฉันและกลับมา
ฉันรู้มันโง่งมมากใช่ไหม
ที่ผิดไปขอให้ลืมมันเถิดหนา
ฉันจะรักจะเชื่อเธอตลอดเวลา
โปรดกลับมาฉันจะรอตลอดไป
หวังให้เธอได้รับรู้