16 ตุลาคม 2546 21:34 น.
สายใยแห่งสายลม
ค่ำนี้มีหมอนอิงนอนหนุน
แต่หัวใจยังขาดไออุ่น ,, ไร้ความหมาย
ถึงมีผ้าห่ม มีหมอนอยู่ข้างกาย
ก็ไม่ได้ช่วยคลายความเหงาที่ใจ ,, เมื่อไม่มีเธอ
ถึงแม้จะได้ยืนเคียงข้าง
ก็เป็นแค่เพื่อนยามอ้างว้าง เสมอๆ
อยากให้เธอได้รู้ _ อยากให้ได้เห็น _ อยากให้ได้เจอ
ว่าหัวใจฉันยังมีแผลเหมือนเธอ..
..มันยังเบลอๆ หาทางแก้ไม่มี
16 ตุลาคม 2546 21:07 น.
สายใยแห่งสายลม
สิ่งที่เธอเห็น
อาจไม่รู้ว่าที่จริงแล้วเป็นแบบไหน
อาจดูไม่ออกถึงสิ่งที่อยู่ข้างใน
แค่เปิดเผยบางสิ่ง และเก็บที่สำคัญเอาไว้
ไม่อาจเปิดใจบอกเธอ
..มิตรภาพยังคงราบรื่น..
ถึงแม้จะมีบ้างที่ขมขื่น ,, แต่ก็ยินดีเสมอ
หากว่าบอกไปแล้วเปลี่ยนความสัมพันธ์
ระหว่างฉันกับเธอ
ถ้างั้นก็จะไม่เพ้อเจ้อ ! บอกว่ารักเธอออกไป ,,
16 ตุลาคม 2546 21:00 น.
สายใยแห่งสายลม
สิ่งที่เธอเห็น
อาจไม่รู้ว่าที่จริงแล้วเป็นแบบไหน
อาจดูไม่ออกถึงสิ่งที่อยู่ข้างใน
แค่เปิดเผยบางสิ่ง และเก็บที่สำคัญเอาไว้
ไม่อาจเปิดใจบอกเธอ
..มิตรภาพยังคงราบรื่น..
ถึงแม้จะมีบ้างที่ขมขื่น ,, แต่ก็ยินดีเสมอ
หากว่าบอกไปแล้วเปลี่ยวความสัมพันธ์
ระหว่างฉันกับเธอ
ถ้างั้นก็จะไม่เพ้อเจ้อ ! บอกว่ารักเธอออกไป ,,
16 ตุลาคม 2546 20:30 น.
สายใยแห่งสายลม
อบอ้าวจังนะ..อากาศวันนี้
หันมองไปกี่ที่ก็ดูไม่สดใส
แต่แค่คิดถึงหน้าเธอ ก็ทำให้รู้สึกชื่นใจ
ต่อให้ฟ้ามืดครึ้มแค่ไหน - -
- - ก็สว่างไสวในสายตา
ภูมิใจที่ได้รัก
ถึงแม้จะอกหักมันก็คุ้มค่า
รับรองไม่ว่าหลับหรือตื่นหรือทุกๆ เวลา
เจ้าของสายตาฉัน
ยังมีเธออยู่ในเลนส์ตลอดมา - และตลอดไป
16 ตุลาคม 2546 11:13 น.
สายใยแห่งสายลม
กว้างแค่ไหนกันนะขอบฟ้า
ไกลพอความห่วงหาฉันเดินทางไปถึงไหม..
ไกลพอที่ ๆ เธออยู่จะไม่ล้นออกไป
...ต่อให้ไกลแค่ไหน...
ก็ส่งใจไปหาเธอได้..แน่นอน
หน้าส่วนตัว
416
