4 กุมภาพันธ์ 2547 17:06 น.
สายหนาว
เวลาเรียนนั่งเขียนแต่กลอนรัก
อยากรู้นักเขาคิดถึงกันบ้างไหม
อยากรู้ตอนนี้เขาคิดถึงฉันหรือใคร
หรือไปกับใครต่อใครที่ไหนกันฉันอยากรู้
เราเฝ้าเพียนเอาใจเขาทุกอย่าง
อยากได้อะไรก็หามาให้
ทั้งที่เราทำดีอยู่อย่างนี้
แต่ทำไมเขากลับไม่สนใจเราเลย
@หน้าเสร้าใจยิ่งนัก@
4 กุมภาพันธ์ 2547 16:03 น.
สายหนาว
อยากให้เธออยู่ใกล้ๆ
แม้ว่าเธอจะมีใคร
ฉันก็ไม่สนใจ
ขอเพียงแค่แบ่งเวลามาก็พอ
อยากจะบอกรักเธอ
แต่ใจมันไม่กล้า
ก็เลยได้แต่พล่ำเพ้อ
อยู่ในใจเพียงผู้เดียว
3 กุมภาพันธ์ 2547 16:46 น.
สายหนาว
ขอยอมยกธงขาว
รับไม่ไหวจริงๆ
คนอะไรเจ้าชู้ไวไฟเหลือระอา
หนาวเลยหละซิทีนี้
เจอดีจนเข้าได้
ก็บอกเธอแล้วใช่ไหม
ถ้าหากหลายใจคงเจ็บสักวัน
ใจมันสั่งให้ทำ
3 กุมภาพันธ์ 2547 15:49 น.
สายหนาว
เก็บทุกบททุกตอนก่อนจะจาก
เจ็บจำพรากเหมือนจิตสิ้นสลาย
บอกไม่ถูกหลอกหนาว่าเสียดาย
สิ่งสุดท้ายบนกว่ามื่อคือน้ำตา
3 กุมภาพันธ์ 2547 15:42 น.
สายหนาว
ความทุกข์ก็เป็นสิ่งหนึ่ง
ที่ชีวิตไม่ต้องการเลย
้ถ้าเกิดความทุกข์ก็เหมือนชีวิตไร้หนทาง
ที่จะก้าวต่อไป