29 มิถุนายน 2552 20:33 น.
สายวารินทร์
เอ๊ะ...นั่นใครหลบเร้นไม่เห็นหน้า
เคยเก่งกล้าสุดสุดกลับมุดถัง
มาเลียบเลียบเคียงเคียงส่งเสียงดัง
จะเดินนั่งกินนอนดูร้อนรน
คนกระทำความผิดคิดมิซื่อ
ละโมบคือต้นตอเหตุฉ้อฉล
เพราะหน้ามืดใจมืดจึงมืดมน
ต้องรับผลแห่งกรรมจนสำลัก
จะเชิดหน้าชูตากลับมาใหม่
หลังลี้ไกลมาตุภูมิกลัดกลุ้มหนัก
เบื้องหลังมีความผิดติดชนัก
ยังแอบชักใยยุดันทุรัง
18 มิถุนายน 2552 22:47 น.
สายวารินทร์
แก้...กฎหมายสอดคล้องให้รองรับ
โกง...ระดับมหาโกงเชื่อมโยงแผน
โกย...หน้าตั้งหนีหายไปต่างแดน
กร่าง...ข้ามแคว้นกูเก่งพวกเอ็งชั่ว
โวย...รายวันศาลสั่งหมายรังแก
หว่าน...ทานแผ่เพื่อไทยหว่านให้ทั่ว
วิ่ง...สื่อนอกออกข่าวดีเข้าตัว
วกวน...มั่วสร้างข่าวคาวเลือดคลุ้ง
นิ่ม...ปัญญาหรือว่าผีบ้าสิง
หน่อมแน้ม...จริงขี้ข้ามาคุยฟุ้ง
นัวเนีย...ทั้งเขาเห็นไส้หมดในพุง
นึก...เพียงมุ่งกีดกันหวั่นพ่ายแพ้
1 มิถุนายน 2552 21:36 น.
สายวารินทร์
เพราะลุ่มหลงรักใคร่จึงใหลหลง
ความมั่นคงในจิตจึงบิดพลิ้ว
การหักห้ามความคิดจึงปลิดปลิว
ทะยานลิ่วฉวยฉาบภาพมายา
หลงรักจนหูชาสองตาถั่ว
ซากความชั่วกองอยู่เทียมภูผา
ดั่งต้องมนต์เสกพรางดูบางตา
ทั้งชีวามอบให้ทุ่มใจวาง
ยอมทุ่มเทหัวใจย่อมไม่ผิด
เพียงสักนิดเหลือไว้ทำใจบ้าง
ยามผิดหวังโศกเศร้าทุกข์เบาบาง
หากมีทางที่เหลือไว้เผื่อเดิน
เพราะจริตมนุษย์นั้นสุดคาด
จิตใจอาจสูงลิ่วเพียงผิวเผิน
ยิ่งความรักยากจะหยั่งประเมิน
เถิดเผชิญด้วยใจรู้ไตร่ตรอง
สิ่งที่เห็นอาจมิใช่ดั่งใจคิด
สิ่งถูก ผิด ดี ชั่ว งาม มัวหมอง
ล้วนปะปนด้วยกันทุกครรลอง
เถิดกลั่นกรองให้รู้แน่รักแท้จริง
ขอขอบคุณภาพจาก www.era.su.ac.th/ArtDB/tha/detailpicture.asp?...
31 พฤษภาคม 2552 21:16 น.
สายวารินทร์
ประเทศไทยในวันนี้
เหตุไฉนมากมีเรื่องที่น่าวิตก
ประชาชนอกสั่นขวัญแขวนแสนงันงก
คำเพ้อพกผุดพรายคลับคล้ายแค่ลมลวง
ชักใยโยงใยวุ่นวาย
ต่างมุ่งหมายอวดเก่งกล้าน่าเป็นห่วง
ประชาชนหากปัญญาบกพร่องสมองกลวง
ประเทศฤๅพ้นผ่านช่วงวิกฤตกาล
ตรองเถิดเพื่อนพ้องน้องพี่
หากย่ำยีกันเองดั่งนักเลงหักหาญ
แผ่นดินที่หวงแหนรักกันเหนียวแน่นแต่โบราณ
คงแหลกลาญล่มสลายศึกสายเลือดเชือดกัน
การยอมรับการให้ความนับถือ
สิ้นแล้วหรือในหัวใจที่เคยสดใสสุขสันต์
รอยยิ้มแย้มแจ่มใสและการแบ่งปัน
ไยลับแล้งถึงขั้นแบ่งฝ่ายหมายแย่งชิงอำนาจ
อำนาจเมื่อมีไว้กัดกร่อนใจยิ่ง
จึงดั่งผีสิงมุ่งหมายช่วงชิงเช่นสิ่งประหลาด
ฝ่ายหนึ่งได้อีกฝ่ายหนึ่งพลั้งพลาด
จึงประกาศศึกกร้าวดั่งแย่งยื้อด้าวแดนดิน
ด่าสาดเสียเทเสียเกินไกล่เกลี่ยร่วมกัน
ระดมพลปลุกปั่นมาห้ำหั่นให้สิ้น
เอ่ยถึงความอดสูอ้างที่อยู่ที่กิน
อีกหนี้สินรายหัวแอบอ้างมั่วโมเม
ผู้ผิดหวังย่อมโวยวายว่าไร้ยุติธรรม
ยามเพลี่ยงพล้ำดั่งไม้ปักเลนใจจึงเอนเฉ
ผู้สมหวังดั่งกระดี่ได้น้ำจึงตามทับตามเก
ดั่งดูลิเกโรงใหญ่ยากหยั่งนัยให้รู้แน่นอน
ต่างจ้องหาจุดด้อยคอยเหยียบย่ำซ้ำรอย
ดั่งปากพล่อยปรามาสแทบถึงชาติปางก่อน
อนาคตชาติเป็นเยี่ยงไรมิใส่ใจอาทร
มุ่งมั่นนึกย้อนโยงใยใส่ความเอาตามแต่ตน
บางคนอัปรีย์ดั่งเช่นผีเปรต
คิดแบ่งประเทศช่างชั่วช้าปัญญาสับสน
หรือต้องให้ตายกันไปสักข้างอย่างทุรชน
จึงสมกมลที่เฝ้าร้องหาประชาธิปไตย
ประเทศไทยในวันนี้
เพื่อนพ้องน้องพี่ควรคิดใหม่ทำใหม่
อย่าเป็นพลังมวลชนเพื่อผลประโยชน์ใคร
หยุดทำร้ายประเทศไทยร่วมนำชาติปราศมลทิน
หน้าส่วนตัว
1549
