คิดถึงเรื่องวันวานเคยหวานนัก มีคนรักปลอบใจให้เสมอ ยังพร่ำบอกรำพันฉันรักเธอ คำพร่ำเพ้อยังก้องอยู่ไม่รู้วาย วันเวลาผ่านไปใจเคยรัก เคยแน่นหนักกลับเหิรห่างแล้วจางหาย กอดแต่รูปของนางไม่ห่างกาย เก็บเอาไว้คราคิดถึงดึงมาดู สายลมพัดใบไม้พริ้วปลิวละล่อง แผ่วลมต้องพัดพามาแตะหู ครั้นหนาวกายสุดคิดฮอดยอดพธู ยามเช้าตรู่น้ำค้างพรมตรมฤดี