5 ธันวาคม 2553 11:35 น.
สายลม ของความคิดถึง
ถึงเปียกปอนด้วยฝนปนคราบเหงื่อ
ทำไม่เบื่อทำให้ลูกเพื่อปลูกฝัง
รอยยิ้มลูกคือแรงเสริมเพิ่มพลัง
ถึงเหงื่อหลั่งรินหยดไม่หมดแรง
2 ธันวาคม 2553 11:03 น.
สายลม ของความคิดถึง
รุ่งอรุณส่องหล้าวันฟ้าใหม่
นกกาไก่ออกหากินจากถิ่นฐาน
บินเคียงคู่ล้อหลอกหยอกเย้ากัน
อ้อนรำพันเหมือนบอกว่าอย่าห่างไกล
เหลียวมามองตัวเราใยเหงานัก
หาคนรักไม่รู้อยู่แห่งไหน
ยามฝนตกลงครั้งคราใด
หนาวหัวใจเมื่อเหมันผ่านเข้ามา
ทำงานเหนื่อยหนักเบาจะเฝ้าสู้
ยังคงอยู่หยัดยืนฝืนสู้ฟ้า
จะขออยู่สู้วิกฤตลิขิตชตา
ขอท้าฟ้าให้รู้ว่าข้าไม่ยอม
ฝ่าแดดฝนลมหนาวมายาวนัก
ไม่เคยพักร่างกายแม้ผ่ายผอม
จะเฝ้าทนกินอยู่สู้เก็บออม
ขอพยอมคืนมาฟ้าช่วยที
2 ธันวาคม 2553 01:34 น.
สายลม ของความคิดถึง
อยากย้อนคืนเวลาผ่านมากลับ
ไม่อยากนับวันคืนขมขื่นหมอง
คืนสองเรามายังนั่งปรองดอง
หยุดความหมองแล้วหันหน้ามารักกัน
หยุดเวลาไว้ตรงนี้ตรงที่รัก
แล้วจะปักใจแน่ไม่แปรผัน
ขอย้อนกลับเหมือนเอ่ยเคยผูกพัน
หนึ่งร้อยพันขอโทษอย่าโกรธเลย
ขออภัยคนไม่ดีทำทำผิด
ไม่ได้คิดจงใจใคร่เฉลย
แค่อยากหยอกคนดีเหมือนที่เคย
ไม่คิดเลยหรอกว่ามาโกรธกัน
ยามฝนตกกลางดึกระทึกจิต
เฝ้าครุ่นคิดถึงวันวานที่ผ่านผัน
วันเศร้าเศร้าเริ่มเข้ามาหาทุกวัน
ใจหวาดหวั่นถึงวันเหงาเศร้าจังเลย
30 พฤศจิกายน 2553 02:47 น.
สายลม ของความคิดถึง
เมื่อ19ธันวาเวียนมาถึง
ขอพรซึ่งสักสิทธิ์อยู่ทิศไหน
ขอพุทธคุณทั่วหล้าขอบฟ้าไกล
คุณพระศรีรัตนตรัยจงคุ้มครอง
จงปัดป้องผองภัยให้ไกลห่าง
อย่าใกล้ร่างทรามวัยภัยทั้งผอง
มีแต่โชคประสบสุขทุกทำนอง
การงานคล่องก้าวหน้าสู่ฟ้างาม
30 พฤศจิกายน 2553 02:25 น.
สายลม ของความคิดถึง
สายลมโบกใบไม้พริ้วปลิวละล่อง
พัดผ่านต้องใบหน้าพาหวั่นไหว
อาทิตย์ลับขอบฟ้าครั้งคราใด
แสนหนาวใจสุดบรรยายสุดใจทน
สุรีย์ดับยังมีดาวพราวระยับ
แพรวพรายจับกลางฟ้าเวหาหน
เราไร้คู่อยู่เดี่ยวเปลี่ยวกมล
ต้องสู้ทนเหน็บหนาวแสนร้าวราน
เดือนลอยเด่นเคียงคู่อยู่กลางฟ้า
ล้อมด้วยดวงดาราระยิบหวาน
ไม่เคยห่างห้วงเวหามายาวนาน
สวยสรานท้องฟ้ายามราตรี
อันดวงดาวมีเดือนเป็นเพื่อนไกล้
แต่เราใยคนรักห่างมาร้างหนี
ไม่มีใครมาอ้อนออดให้กอดที
ในยามที่ลมหนาวพัดสะบัดมา
หน้าส่วนตัว
1307
