11 กรกฎาคม 2547 21:30 น.
สายลมแห่งความฝัน
ประสบการณ์สอนฉันให้รู้รัก
สอนให้ฉันรู้จักมีความหวัง
สอนให้ฉันต่อสู้ด้วยหัวใจแห่งพลัง
สอนให้ฉันไม่ให้เหนี่ยวรั้งหัวใจที่ไม่รักดี
ประสบการณ์สอนฉันให้รู้เจ็บ
สอนให้ทนความหนาวเหน็บโดยไม่หน่ายหนี
สอนให้ฉันรู้จักความเข้าใจที่พึงมี
สอนให้ฉันรู้จักพอดีในสิ่งที่ให้กับทุกคน
ประสบการณ์สอนฉันให้รู้จำ
สอนให้เก็บความบอบช้ำเป็นครูอีกหน
สอนให้ฉันรู้ว่าคือการอดทน
สอนให้ฉันรู้จักคนหนึ่งคนทั้งหัวใจ
ขอบคุณ...ประสบการณ์
ที่มีมาเนิ่นนานจนฟ้าสีเทากลายเป็นสีฟ้าใส
พรุ่งนี้จะไม่มีคนอ่อนประสบการณ์อีกต่อไป
ขอบคุณคุณและใคร - ใคร ที่ทำให้ฉันรู้จัก
ความหมายของประสบการณ์.........
9 กรกฎาคม 2547 20:56 น.
สายลมแห่งความฝัน
ฟ้ากว้างไกลเกินไป
เกินความรักของใครจะข้ามไปหา
ต่อให้มองสุดปลายสายตา
ก็เกินกว่าที่ใจจะมั่นคง
ใช่ว่าระยะทางจะทำให้เปลี่ยน
วันและคนวนเวียนก็ไม่สามารถกลับได้
แต่รู้มั้ยปล่อยให้รอนานเกินไป
จนเกิดความเหงาขึ้นในใจมาทดแทน
1 กรกฎาคม 2547 14:48 น.
สายลมแห่งความฝัน
ใต้เงาไม้...ที่ฉันนั่งเหงาอยู่ตรงนี้
กับนาทีที่สายลมพัดผ่าน
ยังคงคิดถึงเธอ - คนของวันวาน
นานแสนนาน จะยังคิดถึงเธอ ..เรื่อยไป
ครั้งหนึ่ง...เธอนั่งอยู่ตรงนี้
กับวันดี - ดี ที่มีเธอ ชิดใกล้
เธอเป็นคนที่น่ารักมาก...รู้มั้ย
ร่าเริงสดใส จนฉันรักเธอหมดใจที่มี
ครั้งนี้...มีฉันอยู่เพียงลำพัง
ที่มานั่งคิดถึงเธอ อยู่ตรงนี้
กับความเหงาที่มากขึ้น ทุกที
เวลาต่อจากนี้ - ก็ยังคงเดินต่อไป
ใบไม้ล่วงหล่น ตามกาลเวลา
ความรักหนา...จะเป็นอย่างนั้นไหม
6 ปี ฉันคงได้คำตอบจากใจ
จะไม่เป็นอย่างนี้อีกแล้วใช่ไหม...กับวันที่ฉันรอ
1 กรกฎาคม 2547 10:43 น.
สายลมแห่งความฝัน
วันนั้น วันที่ฉันได้พบเธอครั้งแรก เธอเป็นคนน่ารัก ยิ้มเก่ง ร่าเริงสดใส
รู้มั้ยตั้งแต่วันนั้นมา ฉันแอบมีเธออยู่ในใจ แอบรัก แอบคิดถึง แอบห่วงใย
และวันหนึ่งฉันก็เริ่มจีบเธอ แต่กับเป็นเรื่องน่าขำขันมากกว่า ในนามของนาย
นนท์ ที่ให้เพื่อนติดต่อให้ แทนที่จะได้คุยกับเธอ แต่กับได้คุยกับมารดา
จนเพื่อนพูดอะไรไม่ออก ได้แต่บอกว่าครับคำเดียวเท่านั้น
(นี่ล่ะน๊า...ความรัก)
2 ปี ผ่านไป เราก็ได้กลับมาพบกันอีก เธอก็ยังน่ารักสดใสเช่นเคย เธอเป็น
คนในความฝัน ที่ฉันไม่คิดว่าจะมี เธอรู้จักฉันในอีกชื่อหนึ่งว่าต้น และแล้ว
ฉันก็เริ่มจีบเธอ ได้แต่หวัง(เธอคงรักฉันสักวัน) ในที่สุดเราก็ได้คบกันจริง ๆ
ในทางโทรศัพท์ ที่ไม่เคยห่างจากกัน เราติดต่อกันอยู่เสมอ จนฉันคิดว่า
...จะไม่มีใครแทนที่เธอ ก็เธอน่ารักอย่างนี้ นี่นา ฉันจึงรักเธอหมดใจ แต่
แล้ววันหนึ่ง เธอได้ขอให้ฉันเป็นพี่ชายเธอ ฉันอึดอัดใจมาก แต่จะให้ทำงัย
...ก็ได้แต่ตอบตกลงเธอไป วันนั้น เธอคงไม่รู้ ว่าใครคนหนึ่งเสียใจมาก
จนมีน้ำใส - ใส ออกจากตา ครั้งหนึ่งนี่นะ กับความรัก และแล้วเธอก็จากฉันไป
ให้เพียงคำสัญญาว่า 2 ปี จะกลับมา ใครคนหนึ่งสับสน ต้องการคนปลอบใจ
หวังให้ใครมาแทนที่เธอสักที
วันเวลาผ่านไป 2 ปี เธอกลับมาตามคำสัญญา ฉันไม่รู้ว่า 2 ปี ของเธอ มี
อะไรเกิดขึ้นบ้าง แต่ 2 ปี ของฉัน ยังรักเธอมากเช่นเคย เรากลับมารักกัน
อีกครั้ง ช่วงเวลานี้ นนท์มีความสุขมาก มีเธอเป็นห่วง คอยห่วงใยอยู่เสมอ
นนท์รักแจงมาก และก็ห่วงใยแจงมากเช่นกัน วันเวลาที่เราคบกัน ทำให้ฉัน
รักเธอมากขึ้นทุกที และวันเวลาต่อจากนี้ เธอขอเวลาอีก 6 ปี และเราจะกลับมา
เพื่อแต่งงานกัน ฉันคงต้องอ้างว้างอีกแล้ว วันเหงา - เหงา เหล่านี้ จะกลับมาอีก
ครั้ง ระยะเวลา 6 ปี จะมีอะไรเปลี่ยนไปไหม 6 ปี ข้างหน้าจะเป็นอย่างไง
แต่ฉันจะกลับมาเพื่อรักเธอ
- ที่ฉันขับรถเร็ว เพราะฉันคิดว่าหากเกิดอะไรขึ้น จนไม่มีฉันอยู่บนโลก
ใบนี้ เธอคงจะจดจำฉันอยู่ในใจตลอดไป
- ณ.เวลานี้ฉันจะทำดีที่สุดเท่าที่ฉันทำได้ หากสักวันเราต้องแยกทางกัน
เธอจะยังคงจดจำฉันไว้
- หากสักวันเธอได้เปิดอ่านข้อความของฉัน เธอจะรู้ว่ามีคน ๆ หนึ่ง
ยังรักเธอไม่เปลี่ยนแปลง
จาก สายลมที่หวังดี
หน้าส่วนตัว
1686
