19 มีนาคม 2549 18:07 น.
สายลมแห่งความคิดถึง
ไม่ต้องการ
ความสงสารปานใดจากใครสิ้น
ไม่ชอบมีชีวิตติดแผ่นดิน
โดยถูกหมิ่นถูกสมเพชเวทนา
ไม่คิดง้อขอใครให้ช่วยเหลือ
ความจุนเจือจากใครไม่เคยหา
ไม่ชอบให้ใครกล่อมย้อมอุรา
เรื่องพึ่งพาอาศัยไม่ต้องการ
ไม่ขอรับทรัพย์ใดจากใครหมด
ทั้งศักดิ์ยศสดใสลาภไพศาล
ไม่หวังให้ใครหนุนบุญบันดาล
ชอบผลงานทุกอย่างสร้างด้วยตัว
ไม่เคยหวังพลังใดจากใครด้วย
ยอมมอดม้วยมิให้ใครคุมหัว
ไม่ชอบใครประมาทว่าหวาดกลัว
วานคนชั่วช่วยใดไม่เคยคิด
ขอภูมิใจในศักดิ์ของนักสู้
ขอเป็นผู้ทระนงความทรงสิทธิ์
ขอจองหองผยองศรียิ่งชีวิต
ขอมีจิตโอหังพลังตน
มีสองขามายืนบนผืนภพ
มีตาครบคู่สมองมาส่องหน
มีสองมือถือพิทักษ์รักค่าตน
มีกมลมาเพื่อเชื่อตนเอง