10 ธันวาคม 2551 13:51 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
พรุ่งนี้จะบอกรักเขา
พรุ่งนี้จะโทรหา
พรุ่งนี้จะขอโทษ
พรุ่งนี้จะเลิกงี่เง่า
พรุ่งนี้จะเลิกเอาแต่ใจ
พรุ่งนี้จะทำตัวให้ดีกว่านี้
พรุ่งนี้ ....
พรุ่งนี้ ....
กว่าจะรู้สึกตัวว่าคำว่าพรุ่งนี้คือเรื่องงี่เง่าที่ทำให้อะไรหลาย ๆ อย่างพลาดไป
ก็ต่อเมื่อได้รู้ว่าไม่มีคำว่าพรุ่งนี้อีกแล้ว ....
พรุ่งนี้จะบอกรักเขา (วันนี้มีคนบอกกับเขาไปแล้ว)
พรุ่งนี้จะโทรหา (เขามีคนโทรแทนแล้วล่ะ)
พรุ่งนี้จะขอโทษ (พูดวันนี้ก็คงไม่ต้องทะเลาะไปอีก 1 วัน)
พรุ่งนี้จะเลิกงี่เง่า (แต่วันนี้ทำเอาเขาเสียใจ)
พรุ่งนี้จะเลิกเอาแต่ใจ (แล้วใครล่ะจะอยู่ทน)
พรุ่งนี้จะทำตัวให้ดีกว่านี้ (แต่ก็ไม่มีคนให้ทำดีด้วยอีกแล้ว)
พรุ่งนี้ .... พรุ่งนี้ ....
19 มิถุนายน 2551 16:13 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
ฉันนั่งอยู่ในห้อง... เงียบๆ...
ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวมันช่างสงบนิ่ง
เงียบเกินไป...
ปกติแล้ว... มันต้องมีอะไรบ้างไม่ใช่เหรอ...
มันเป็นเพราะอะไรนะ? ทำไมถึงเกิดความรู้สึกแบบนี้
เหงาเหรอ...
เสียงหนึ่งถามฉัน
เจ็บรึเปล่า...
อีกเสียงโพล่งขึ้นเบาๆ
เอ... มันก็ไม่เชิงนะ?... ฉันทำท่าคิด
มันเป็นความรู้สึก... เบาโหวง...
เบา ? งั้นเหรอ ?
ใช่... เบาไปหมด
เหมือนมีใครมาควักเอาอะไรของเราออกไปยังไงยังงั้น...
ฉันมองไปรอบๆ ห้องที่ว่างเปล่า
ตอนนี้มันเงียบสนิทจนได้ยินเสียงหัวใจเต้น... คุยกับความคิดในสมอง
ต้องเข้มแข็ง... สมองบอกกับหัวใจ...
หัวใจรับปาก แต่ไม่หนักแน่นเท่าไหร่นัก
กำลังพยายามอยู่...
พยายามที่จะไม่ร้องไห้...
หัวใจกระซิบอย่างแผ่วเบา...
สมองมองหัวใจนิ่งๆ พลางคิด
สัญญาน่ะ... เขาลืมไปแล้วรึไง...
ทำไมถึงปล่อย ให้หัวใจต้องเจ็บปวดแบบนี้...
อย่างนี้น่ะเหรอที่เค้าเรียกกันว่า 'อกหัก'... เสียงหัวใจโพล่งขึ้น สมองมองหัวใจอย่างสงสัย
...อกหัก?...
ใช่... อกหัก...
มันจะเจ็บๆ แปล๊บๆ แบบนี้แหละ... ควบคู่ไปกับความรู้สึกเหงา
และเบาโหวง...
งั้นเหรอ... สมองพึมพำ และเก็บเอาความรู้สึกนี้ไว้
ฉันรู้แล้วแหละ... ว่าอะไรที่มันถูกควักออกไป...
อะไรล่ะ ?
หัวใจไง...
หัวใจ... ของฉัน...
มิน่าล่ะ... ถึงรู้สึกเจ็บปวด
แต่... สมองพูดขึ้นขัดการพล่ามหัวใจ
เมื่อก่อน... เธอก็เคยไม่มีเขาไม่ใช่เหรอ...
แล้วทำไม... ตอนนี้กลับไปไม่มีเหมือนเดิม ทำไมเธอจะอยู่ไม่ได้ล่ะ...
หัวใจได้สติ... พลางคิด...
ใช่สิ... ฉันก็เคยไม่มีเขานี่นา... แล้วทำไมตอนนี้กลับไปไม่มีเขาอย่างเดิม...
ทำไมฉันจะอยู่ไม่ได้ล่ะ... ??
... เธอเข้มแข็งขึ้นรึยัง... สมองถามเบาๆ
...อื้อ...
ฉันจะจำความรู้สึกนี้เอาไว้ เธอไปรักใครคราวหน้าจะได้ไม่รู้สึกเจ็บปวดมากไง...
สมองโอบหัวใจเบาๆ
รอบข้างเงียบสนิทอีกครั้ง...
ฉันขอ... ร้องไห้...
อีกครั้งได้ไหม...
=____=
แด่ สายลมหนาวไม่ต้องตอบหิมะขาวนะ เพราะนี่ข้าน้อยมิได้แต่งเอง
ก๊อปมาอ่ะ แบบเห็นว่าเขียนดี เครดิตแด่เพชร อาเจ๊แฮปมามิได้บอกกล่าว
โหสิละกัน ก็หาตัวไม่เจออ่ะ แต่เครดิตให้แล้วหน่อ ....
หิมะขาว