10 ธันวาคม 2551 12:02 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
จุมพิตเธอยังตราตรึงซึ้งใจในห้วงรัก
เกินจะหักห้ามจิตรั้งคิดถึง
เปิดม่านดึงพึงชมดาวพราวพร่างคืน
ยังมิลืมคนชิดใกล้ที่ไกลลา
ดาวยังวาวพราววับระยับแสง
ทอดถอนใจอ่อนแรงแกว่งหวาดไหว
ลมพัดหนาวร้าวกายไร้อุ่นไอ
ผ้าห่มใดหรือจะเท่าอุ่นกอดเธอ
ชักเท้าขึ้นเตียงก่ายกอดหมอน
หลับตานอนถอนใจไห้สะอื้น
น้ำตาชื้นรินเปียกหมอนค่อนข้ามคืน
เมื่อลืมตื่นยังขื่นใจอาลัยลา
เธอคนดีคืนหนาวนี้เธออยู่ไหน
รู้หรือไม่ว่ามีใครคะนึงหา
ห่างไกลเกินฟ้าฟากขีดปิดบังตา
กลัวร้างราห่างสัมพันธ์ยามเดียวดาย
ปิดตาลงหม่นใจในห้องเหงา
เหลือเพียงเงาในวันที่เธอห่างหาย
หลับนิทราทั้งน้ำตาระทมใจ
อีกเมื่อไหร่จะได้เจอเธอคนดี
หรือจะมีเธอได้แค่เพียงฝัน
ไร้ซึ่งวันเพียงชิดเคียงเธอใช่ไหม
ซบเตียงเอียงกอดหมอนนอนร้าวใจ
อุ่นผ้าห่มกายแต่กลับไร้ซึ่งเงาเธอ
หิมะขาว
8 ธันวาคม 2551 16:59 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
อ้อมกอดของเธอช่างแสนหนาว
คำว่ารักมันฟังบางเบาจนชั้นต้องร้องไห้
จุมพิตเธอที่จูบปลอบมันช่างร้าวไปทั้งหัวใจ
ก็รู้อยู่ว่าเธอไม่ใช่คนของเรา
เธอรักชั้นจริง ๆ หรือเห็นเป็นเพียงทางผ่าน
ทุกคืนกอดหมอนใจชั้นทรมานสะอื้นไห้
คำว่ารักที่เธอบอกยังมีตัวตนอยู่จริงใช่ไหม
หรือเป็นเพียงคำหลอกหัวใจของคนชอบลวงกัน
เปิดหน้าต่างกอดเข่ามองจันทร์ในคืนเหงา
มีเพียงเงาของเธอเคียงคู่ในคืนที่ใจหวั่นไหว
หัวเราะทั้งน้ำตาให้ใจที่มันช่างแสนงมงาย
รู้ทั้งรู้แต่ทำไมไม่เลิกรักเธอ
ได้แต่รอให้เธอนั้นมาหา
ก็รู้หรอกนะว่าที่ทำนั้นมันผิดแค่ไหน
แต่หัวใจมันยอมเพราะรักเธอมากเกินไป
บาปใช่ไหม ... ที่ใจชั้นมันรักเธอ
หิมะขาว
Lovers
0 คน เลิฟสายลมหนาว & หิมะขาว
Calendar
หน้าส่วนตัว
1523
