คิดถึงเขาใจเรากับเป็นทุกข์ เหมือนติดคุกใจเธอละเมอหา วันทั้งวันคิดถึงเธอทุกเวลา อยากไปหาพูดจากับเธอจัง แต่พอใกล้ทำไมถึงไม่กล้า ไปพูดจาให้เธอรู้ความหมาย ว่าใจฉันนี้หนามันวุ่นวาย คิดถึงเธอเจียรตายรู้มั้ยเออ โรคอย่างนี้พอมีทางรักษา หรือมียาอะไรช่วยบ้างนี่ เพราะตัวฉันเป็นมาก็หลายปี จนย่างเข้าเลขสียังมีเลย ต้องขอวอนเพื่อนกลอนช่วยชี้แนะ โรคที่แปะตัวฉันมาแต่ก่อน ทำอย่างไรจึงจะหายอย่างถาวร หรือต้องรอให้ตายก่อนช่วยบอกที