27 กุมภาพันธ์ 2545 08:09 น.
สายรุ้ง
ชีวิตข้ามาเป็นหมา มจร.
เป็นบุญหนอมีแต่คนเขาสงสาร
แต่ตัวข้าอาจสร้างความรำคาญ
ให้แก่ท่านและอาคาร มจร.
ขอเมตตาตัวข้าเป็นหมาน้อย
ทั้งความรู้ก็ต่ำต้อยด่อยศึกษา
เพราะไม่มีดีกรีปริญญา
เหมือนนายข้าในจุฬา.มจร.
ชีวิตนั้นหมุนเวียนเปลี่ยนไปได้
หากวันใดคุณเปลี่ยนมาเป็นฉัน
หรือคุณคิดว่าชีวิตไม่มีวัน
จะหมุนเวียนเปลี่ยนฝันไปตามกรรม
ฉันนี้หนาเป็นหมาที่สัตย์ซื่อ
จะขอถือความดีอันนี้หนา
จะคอยเฝ้าเจ้านายในสายตา
กับลูกหมีแพนด้าที่แสนดี
กำลังซนลูกเล่นโคลนจนเลอะเทอะ
เหยียบขี้เปรอะจนท่านอาจารย์ใหญ่
เรียกเข้ามาสอบถามความในใจ
ว่าทำไมถึงได้ซุกซนจริง
ขออภัยกับเจ้านายทั้งหลายเอย
ใช่ละเลยการดูแลแก่ลูกหมี
หรือเป็นเพราะตามใจไม่ทุบตี
ต่อไปนี้จะต้องตีให้หลาบจำ
ว่าก็นอนสอนก็ง่ายร้ายนิดนิด
คงจะติดพ่อมานะนิสัย
อีกไม่นานลูกหมีนั้นต้องจากไป
คงเหลือแต่ความอาลัยในใจคุณ
26 กุมภาพันธ์ 2545 14:24 น.
สายรุ้ง
ทำไมหนอใจเราต้องคิดถึงเขา
ใจของเรากลับไปคิดถึงเขาได้
นี่แหละหนอที่คุณพ่อท่านสอนไว้
ว่าจิตใจนั้นมีไว้เพื่อแบ่งปัน
จริงหรือไม่ที่ว่าใจมีเพื่อแบ่ง
แต่อย่าแกล้งแบ่งไปทำลายเขา
เพราะตอนนี้ใจฉันช้ำไม่เบา
หากโดนเข้าอีกสักครั้งมีหวังตาย
พอจะมีใครบ้างทางเว็บไซท์
ช่วยปันใจแบ่งมาให้ข้านี้
เพื่อเป็นยาเยียวใจให้ข้าที
ถ้าไม่งั้นต้องชี้ก่อนถึงวัย
อยากบอกให้ทรามวัยใครชื่อเอ๋
ช่วยถ่ายเทปันใจให้กันบ้าง
เพราะสายรุ้งตอนนี้ไม่มีทาง
นอกจากยาบางอย่างทางรอดมี
26 กุมภาพันธ์ 2545 11:16 น.
สายรุ้ง
ใส่เกาะเดินเฉิดฉายในวิถี
คิดว่าดีหรือไรจ๊ะเธอจ๋า
ไม่เสียความดีแม่ให้มา
ขอให้ข้าทันสมัยได้เป็นพอ
เพราะเหตุไรเด็กไทยสมัยนี้
จึงทอดทิ้งสิ่งดีอันมีค่า
ที่ปู่ย่าตานั้นสรรสร้างมา
เป็นเวลายาวนานหลายพันปี
หรือเป็นเพราะความคิดที่ผิดพลาด
ของผู้มีอำนาจทั้งหลายนี่
วางแผนไว้ให้ไทยเป็นเสรี
เรื่องศักดิ์ศรีของตนไม่สนใจ
เป็นไงหนาทั้งบาร์อาโกโก้
เกิดใหญ่โตแล้วคิดมาผลักใส
นี่แหละหนาความคิดที่ผิดไป
เลยทำให้เด็กไทยเดินหลงทาง
26 กุมภาพันธ์ 2545 10:48 น.
สายรุ้ง
วันที่สองมีนามาบรรจบ
เป็นวันครบชาตนคนชื่อไก๊
ในปีนี้ขอให้พบกับหวานใจ
ถึงอยู่ไกลแต่ใจไม่ห่างกัน
เกิดมานานพ้นผ่านกาลมามาก
ทนลำบากจากบ้านมาอยู่ที่นี่
กทม.เป็นเมืองหลวงที่แสนดี
เป็นสุขีกับน้องพี่หลายปีมา
วันเกิดนี้ตัวพี่อวยพรให้
ขอดวงใจของพี่มีสุขสันต์
อันโรคภัยพิษร้ายในโลกันตร์
อย่าเข้ามาแผ้วพานสุภาพร
26 กุมภาพันธ์ 2545 10:04 น.
สายรุ้ง
อันชีวิตหากคิดจะมีคู่
ศึกษาดูคู่ชีวีดีดีหนา
หากพลาดพลั้งเพียงครั้งยังอุรา
ให้อับอายขายหน้าประชาชี
ชีวิตคู่คิดคิดดูคล้ายมีสุข
แต่มีทุกข์มากมายใช่มั้ยหนอ
ที่คนเราส่วนใหญ่ต้องติดรอ
เพราะความคิดที่ผิดหนอขอยอมทน
นี่แหละหนาเมื่อโมหาครอบงำจิต
ทำชีวิตมืดมลคนทั้งหลาย
เมื่อไหร่หนาชีวิตข้าจะพ้นไป
จำต้องทนชดใช้เท่าไรเอย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟสายรุ้ง
หน้าส่วนตัว
1532
