19 กรกฎาคม 2550 08:52 น.
สายรุ้ง
มีตำนานเล่าว่า
มีปีศาจ ๔ ตัวอยากจะแย่งชิงควมสุขไปจากมนุษย์
เพราะไม่อยากให้มนุษย์มีความสุข จึงคิดกันว่าจะทำอย่างไรดี
ปีศาจตัวที่ ๑ บอกว่าให้เอาความสุขไปซ่อนไว้ ที่ทะเล
ปีศาจตัวที่ ๒ บอกว่าให้เอาความสุขไปซ่อนไว้ ที่น้ำตก
ปีศาจตัวที่ ๓ บอกว่าให้เอาความสุขไปซ่อนไว้ ที่ภูเขา
ปีศาจตัวที่ ๔ บอกว่าถ้าความสุขไปซ่อนไว้ ที่ ทะเล ที่น้ำตก และที่ภูเข
มนุษย์อาจจะหาพบได้ง่าย
วิธีที่ง่ายที่สุดก็คือ เอาความสุขไปซ่อนไว้ที่ตัวของมนุษย์เอง
เพราะมนุษย์ส่วนใหญ่ชอบไปหาความสุขนอกตัว
มนุษย์จึงไม่รู้ว่าความสุขที่แท้จริงนั้น อยู่ที่ไหน
สุขและทุกข์ อยู่ที่ใจมิใช่หรือ
ใจยึดถือก็เป็นทุกข์ไม่สุขใส
ใจไม่ถือก็เป็นสุขไม่ทุกข์ใจ
ฉะนั้นใซร้ควรยึกสุขหรือทุกข์เอย
17 กรกฎาคม 2550 08:45 น.
สายรุ้ง
ใจของฉันคิดอยู่ไม่รู้หาย
แต่เสียดายบอกใครไม่ได้หนา
ทั้งวันคือคิดถึงเธอทุกเวลา
เมื่อไรหนามีเวลาให้เสียที
เพราะทรามวัยไม่ใส่ใจในความคิด
ไม่เคยติดใจใครในโลกหล้า
เพราะตัวเธออยู่กับงานทุกเวลา
เมื่อไรหนาสมอุรากันเสียที
หากทรามวัยเสียใจหรือเป็นทุกข์
ขอเพียงลุกขึ้นมาหาฉันนี้
จะขออยู่ปกป้องแม้ชีวี
ขอแต่เพียงเธอนั้นให้คืนมา
นี้เป็นเพียงหัวใจที่คิดถึง
เป็นเพียงส่วนหนึ่งในใจพี่
เพราะตัวฉันคิดถึงอยู่ตลอดปี
แม้ตอนนี้ชีวีมีแต่เธอ
13 กรกฎาคม 2550 14:14 น.
สายรุ้ง
ในมุมมืดของชีวิตคิดไม่ออก
เหมือนจนตอกหมดทางสว่างใส
มองไม่เห็นที่พึงแม้สิ่งใด
คิดอยากตายด้วยใจที่มืดมน
ในความมืดถ้ามองให้มิดชิด
ยังมีสิทธิ์มีทางสว่างได้
เหมือนวันคืนหมุนเวียนแล้วเปลี่ยนไป
ยังต้องมีวันใหม่สดใสจริง
หากชีวิตไปติดในมุมมืด
อย่าไปยึดสิ่งที่ใจหมองหมน
จะต้องใช้ขันติความอดทน
นั่งดูตนดูใจไปพลางพลาง
แล้วจะพบช่องทางสว่างใส
อยู่ในใจที่วุ่นวายและสับสน
จะทำลายชีวิตที่มืดมน
ที่เกิดขึ้นในใจตนให้มหดไป
13 กรกฎาคม 2550 11:00 น.
สายรุ้ง
ไก่เอยไก่ เกิดมาทำไม ไม่มีพ่อแม่
ต้องให้ข้ามาคอยดูแล แล้วพ่อแม่เจ้าไปไง
เกิดมาก็ถูกทิ้ง ตั้งแต่ชีวิตยังเยาวัย
กินนอนจะทำไง จะให้ใครช่วยดูแล
เกิดมาลืมตาดูโลก ช่างทุกข์โศกเสียยิ่งแท้
ไม่มีใครเหลียวแล แม้แต่แม่ยังจากไป
ชาติก่อนคงเคยทำ กรรมบางอย่างนี้เอาไว้
ชาตินี้ต้องแม้เจ้าไง ต้องจากไปก่อนวันอันควร
ต่อไปต้องต่อสู้ กับหมู่มารที่มากวน
ที่คอยมารามรวน กวนใจให้ไม่สบาย
เจ้าต้องรู้หลบหลีก ปลีกตัวหามุมสบาย
แล้วเจ้าจะปลอดภัย จากมารร้ายทั้งมวลเอย
ขอให้เจ้ามีสุข ทุกข์ทั้งหลายอย่ามาเกย
จงหมั่นทำดีเอย อย่าละเลยในความดี
แล้วเจ้าจะพบสุข ทุกทุกวันนะไก่เอ๋ย
ขอเพียงอย่าละเลย ในกูศลคือความดี
10 กรกฎาคม 2550 14:14 น.
สายรุ้ง
อยู่นิ่งนิ่งนั่งพิงกับเก้าอี้
อยู่กับที่นานนานพานคิดถึง
คนเมืองครคนนั้นมาทันที
หยิบปากด้ามที่แสนถูกใจ
มาขีดเขียนบรรยาถึงความคิด
ที่หงุดหงิดวุ่นวายและสับสน
กับความคิดที่เกิดกับใจตน
ไปถึงคนเมืองครที่แสนไกล
ความว่องไวอะไรไหนจะเท่า
จิตของเราถูกเผาอย่างยิ่งใหญ่
ที่เป็นทาสความคิดถึงอย่างสบาย
ไม่เคยหน่ายและคลายคิดถึงเธอ
ใจเอยใจชอบไหลตามความคิด
จิตเอยจิตเคยคิดกลับบ้างไหม
กลับมาดูตัวเองบ้างเป็นไร
คงสดใสกว่าใจคิดถึงเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟสายรุ้ง
หน้าส่วนตัว
1226
