20 กรกฎาคม 2551 08:50 น.
สายรุ้ง
เข้าพรรษาหน้าฝนต้องทนหนา
อย่าไปหาสิ่งยั่วและมัวหมอง
ทำชีวิตให้ติดม้าและยาดอง
จะมัวหมองทั้งพวกพ้องพี่น้องตน
อันมนุษย์สุดประเสริฐล้ำเลิศนัก
ต้องรู้จักศึกษาหามรรคผล
ให้เกิดมีภายในดวงกมล
จะส่งผลชีวิตตนให้งดงาม
ความอดทนเป็นคุณเครื่องสำเร็จ
เป็นต้นเหตุความดีนั้นมีสาม
ต้องรักษากายวาจาใจมิให้ทราม
เพราะอาศัยขันติธรรมประจำใจ
เทศกาลเข้าพรรษาในปีนี้
ขอให้เพื่อนนักกวีในเว็บไซร์
จงรักษาสุขภาพทั้งกายใจ
ให้สดชื่นแจ่มใสด้วยบทกลอน
7 สิงหาคม 2550 14:32 น.
สายรุ้ง
เจ้ากระต่ายหมายจันทร์นั้นฝันใฝ่
อยู่ในใจว่ามีใครเป็นเจ้าของ
ซึ่งจันทร์เจ้าที่เรานั้นหมายปอง
ทั้งสี่ห้องหัวใจให้กับจันทร์
เธอจะรู้หรือไม่ต่ายไม่สน
ของเพียงตนได้เห็นแสงจันทร์จ้า
ยามค่ำคืนเจ้ากระต่ายนั้นออกมา
เที่ยวจ้องมองจันทร์จ้ายามราตรี
หากว่าจันทร์วัดใดเกิดไร้แสง
เริ่มอ่อนแรงเมื่อยล้าตามราศรี
เพราะมีเมฆบดบังยามราตรี
เหมือนชีวีของเรายามมืดมน
ขอให้จันทร์ของข้าอย่าท้อแท้
อย่างอแงกับกาลที่สับสน
แม้วันนี้จะเป็นจันทร์ที่มืดมน
แต่สายรุ้งคนจนนี้ยังคอย.... ปลอบใจ
5 สิงหาคม 2550 09:18 น.
สายรุ้ง
รักครั้งแรกของใครไหนจะเท่า
กับตัวเราที่รักและห่วงหา
แม่ของเราที่รักดั่งแก้วตา
สุดจะหาสิ่งใดมาเปรียบปาน
ถ้าโลกนี้ไม่มีซึ่งความรัก
ที่แม่ฝากเอาไว้ในใจหนาน
เป็นรักแท้มั่นคงตลอดกาล
ลงไปอยู่ในดวงมารของลูกยา
ทำให้ความผูกพันในแม่ลูก
ได้เพาะปลูกต้นรักตามชันสา
ให้ลูกน้อยได้รู้เรื่องมายา
ที่ผู้คนเกิดมาเพราะรักกัน
เพราะความรักเป็นเหตุให้สร้างโลก
ต้องทุกข์โศกไปอีกนะตัวฉัน
เมื่อไหร่หนอคนจะเลิกรักกัน
เหลือแต่เพียงความสงสารเท่านั้นพอ
4 สิงหาคม 2550 17:33 น.
สายรุ้ง
กลัวว่าใจจะไหลเข้าไปอีก
ที่เคยหลีกออกมาจากเธอได้
ทั้งเจ็บปวดและทุกข์จนเกือบตาย
ที่หัวใจมันไหลไปหาเธอ
คิดถึงเธอทุกเย็นและค่ำเช้า
เหมือนคนเมากัณชาพานั่งฝัน
ว่าสองเราต้องได้แต่งงานกัน
สร้างวิมานกลางวันฉันและเธอ
แล้ววิมานที่หวังต้องพังล้ม
เป็นยาขมสุดที่จะผะสาน
ที่เจ็บปวดดวงใจมาแสนนาน
มาถึงกาลที่ฉันต้องจากเธอ
แต่วันนี้ตัวเธอได้มาหา
มาบอกว่าจะมากับปุ๊กกี้
กลัวจริงจริงกลัวเชื้อที่ยังมี
กลับมาติดอีกทีทำอย่างไร
2 สิงหาคม 2550 10:55 น.
สายรุ้ง
เสียงอ้อแอ้ว่าแม่เป็นคำแรก
ที่สอดแทรกออกมาน่าสับสน
เป็นคำแรกที่ลูกทุกทุกคน
ได้ตะโกนออกมาว่าแม่เรา
เป็นคนดีที่หนึ่งในโลกนี้
ที่แม่พลีชีวีให้กับฉัน
ด้วยอดทนเลี้ยงดูลูกทั้งวัน
จนตัวฉันสุขสำราญเพราะแม่ดี
แม่เป็นสุขเมื่อเห็นซึ่งลูกรัก
ได้ทายทักด้วยพักตร์ที่สดใส
เมื่อเห็นลูกมีสุขแม่ดีใจ
ถึงจะทุกข์เจียนตายแม่อดทน
จะมีใครที่ไหนทำเพื่อลูก
และพันผูกเท่าแม่นั้นอย่าหา
ด้วยเหตุนี้ท่านจึงเรียกว่ามารดา
ที่ลูกลูกอย่างข้าควรแทนคุณ
จริงหรือเปล่าลูกๆๆๆ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟสายรุ้ง
หน้าส่วนตัว
2401
