28 กุมภาพันธ์ 2547 13:19 น.
สายน้ำสีส้ม
ครูอาจารย์ผู้ประสาทวิชา
เหล่าบรรดาลูกศิษย์น้อมระลึกถึง
ด้วยความรักความเมตตาแสนตราตรึง
แสนสุดซึ้งความผูกพันฉันท์ศิษย์ครู
สู้เหน็ดเหนื่อยสอยศิษย์ด้วยจิตหวัง
คิดปลูกฝังให้ศิษย์ดีมีความรู้
อันความรักความเมตตาในตัวครู
นั้นมีอยู่เปี่ยมกมลล้นหัวใจ
28 กุมภาพันธ์ 2547 12:17 น.
สายน้ำสีส้ม
พวกเราในตอนนั้น
ยังเป็นเพียงเด็กน้อย
ไม่มีแรงจะก้าวเพียงลำพัง
แต่เราในตอนี้
มีพลังจะก้าวเดิน
ไปยังเส้นทางที่เลือกไว้
นั่นก้อเพราะมีคุณครู
ที่ให้กำลังใจ
คอยให้คำปรึกษาเรื่อยมา
เพียงแค่คำพูดของครู
เป็นเหมือนน้ำหล่อเลี้ยงหัวใจ
ให้ชั้นสู้ทนต่อไป
เดินไปยังจุดหมาย
ตามเส้นทางที่ขอบฟ้า
คว้าความฝันมาเป็นของเรา
จะให้สมกับที่หวัง
ที่พวกเราเหนื่อยล้า
และตอนนั้นความฝันจะเป็นจริง
ถึงแม้ในบางครั้ง
เรามีความท้อใจ
ขอให้สู้ต่อไปเพื่อฝันเรา
25 กุมภาพันธ์ 2547 14:33 น.
สายน้ำสีส้ม
ห้องเรียนห้องนี้
รู้ไหมมีความผูกพันมากแค่ไหน
เคยนั่งลอกการบ้าน ทำงานอะไรต่อมิอะไร
เป็นห้องเรียนที่ไม่ใหญ่ แต่ไม่เล็กเกินไปสำหรับเรา
55 คนในห้องนี้
จะทำให้ที่นี่ไม่มีคำว่าเหงา
จะเอาความเป็นเพื่อนมาโยงเป็นสายใยที่บางเบา
ก่อตัวขึ้นในห้องว่างเปล่า ทดแทนความเหงาที่เคยมี
เราจึงภูมิใจในคำว่าเพื่อน
กี่ปีกี่เดือนไม่มีวันลบเลือนหรอกนะคำนี้
จะเอาความเป็นเพื่อนมาประกันไว้อีกที
ว่าต่อให้ผ่านพ้นไปกี่ปี ความรู้สึกถึงเพื่อนที่มีจะคงเดิม
25 กุมภาพันธ์ 2547 14:27 น.
สายน้ำสีส้ม
12 ปี ที่ฉันเรียนที่นี่
12 ปี ที่ฉันได้ศึกษา
12 ปี ที่ฉันได้พบพา
12 ปี นั้นนำพาเพื่อนมากมาย
12 ปี มีคุณครูคอยพร่ำบ่น
12 ปี ต้องฝึกฝนค้นความรู้
12 ปี มีวันนี้เพราะคุณครู
12 ปี ภูมิใจที่อยู่เซนต์โยฯ
12 ปี มีค่าสำหรับฉัน
12 ปี ยังจดจดทุกคำสอน
12 ปี ไม่ลืมเลือนอย่างแน่นอน
12 ปี ยังอาวรณ์ไม่เสื่อมคลาย
12 ปี เวลาที่พ้นผ่าน
12 ปี วันวานไม่หวนกลับ
12 ปี ไม่อยากจะลาลับ
12 ปี ที่อยู่กับเซนต์โย
12 ปี จนมาถึง ณ วันนี้
12 ปี จำได้ดีไม่กังขา
12 ปี จำใจต้องอำลา
12 ปี อยากบอกว่า รักเซนต์โยฯ
25 กุมภาพันธ์ 2547 14:19 น.
สายน้ำสีส้ม
เรียนโรงเรียนเดียวกัน
เจอทุกวันใจฉันไม่หวั่นไหว
แต่วันนี้ใจของฉันนั้นเปลี่ยนไป
ไม่เข้าใจทุกวันอยากเจอเทอ
เห็นเทอยืนไกลๆใจยังชื่น
เห็นเทอยืนใกล้กันสั่นเสมอ
หรือว่าฉันนั้นคงหลงรักเทอ
จึงอยากเจอแต่เทอทุกๆวัน
หน้าส่วนตัว
1355
