25 เมษายน 2548 21:56 น.
สายน้ำที่หลับไหล
......ฤดูกาลที่ผ่านพ้น......
นึกถึงคนบางคนแล้วหวั่นไหว
คนที่เป็นดั่งสายลมพัดจากที่แสนไกล
พัดเข้ามากระทบหัวใจ
แล้วพัดผ่านไปโดยไม่รู้สึกอะไรเลย
.....สายลมที่พัดผ่าน.....
เย็นเพียงไม่นานก็จางหาย
วูบๆ ที่ผิวกาย
แต่สุดท้ายก็ร้าวราน
*-*-*-*-*
11 เมษายน 2548 23:42 น.
สายน้ำที่หลับไหล
อยากเป็นคนสำคัญ
ให้เธอหันมาสนใจ
อยากเป็นคนชิดใกล้
ให้เธอห่วงใยดูแล
-- -- -- --
I want to be someone important
so you would notice I want to be someone
close to you as you could take care of me.
11 เมษายน 2548 23:21 น.
สายน้ำที่หลับไหล
ยอมรับว่ามีบ้างที่ความเหินห่างทำให้ใจบาง ๆ รอนไหว
คนใกล้ตัวจึงมามีอิทธิพลอยู่ใกล้ใจ
ทำให้ลืมคนไกลในบางเวลา
แต่ฉันได้พิสูจน์ใจแล้วในวันนี้
ว่าไม่มีใครจะมาแทนที่เธอได้
หมื่นพันความห่วงหา แสนล้านความศรัทธาจากใคร ๆ
ไม่สามารถจะมาทดแทนเพียงหนึ่งความห่วงใยจากเธอได้...คนดี
8 เมษายน 2548 19:39 น.
สายน้ำที่หลับไหล
นานแล้วที่สองเราไม่พานพบ
นานแล้วไม่ประสบและคบหา
ไม่ได้เจอไม่ได้คุยและสบตา
ทำให้จิตคิดห่วงหาพาหายไป
ฉันและเธอคงไม่ได้ใกล้กันแล้ว
จำต้องแคล้วคลาดไปอยู่แห่งหนไหน
อนาคตคืนวันที่ฝันไฝ่
พาจิตใจพลัดพรากจากตัวเธอ
เพียงสิ่งหนึ่งซึ่งฉันนั้นยังมี
ยังจดจำเรื่องดีดีอยู่เสมอ
เธอให้ฉันได้พบและเจอะเจอ
ว่ารักแรกคือเธอเสมอใจ