23 พฤษภาคม 2547 15:38 น.
สายน้ำที่หลับไหล
เขาคงเป็นคนสำคัญ
เธอจึงพูดถึงได้ทุกวัน..ไม่ว่างเว้น
ฉันทำได้เพียงแค่ยิ้มอย่างใจเย็น
ปกปิดซ่อนเร้น หยดน้ำตา...
จะรับฟังทุกเรื่องราว
ที่เธอเปรียบเทียบฉันกับเขาจนอ่อนล้า
จนสรุปได้เลยว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา
ฉันก็เป็นเพียงคนแทนที่ที่ไร้ค่า....เท่านั้นเอง....
4 พฤษภาคม 2547 23:21 น.
สายน้ำที่หลับไหล
ขอบคุณนะที่เป็นห่วงความรู้สึกกัน
ทั้ง ทั้ง ที่เธอไม่เคยรักกัน แต่ก็ไม่เคยทำร้าย
ที่เธอดีต่อกัน มันมากมาย
แต่ก็ไม่มีความหมาย เมื่อไม่อาจได้ใจเธอมา
ขอบคุณที่ดีต่อกันมากอย่างนี้
ขอให้ฉันได้ตอบแทนสิ่ง ดี ดี ที่ควรค่า
ฉันขอ ไป ขอให้ อิสระ กับเธอเป็นการลา
ลงเอยแบบนี้ยังสุขยิ่งกว่า
ต้องอยู่กับคนที่รู้ว่า ไม่เคยรักกัน....
4 พฤษภาคม 2547 05:05 น.
สายน้ำที่หลับไหล
ไม่ต้องคิดถึงฉันหรอก...คนดี
ขอแค่จำได้ว่า - เธอยังมีฉัน
ที่ยังคิดถึง ยังห่วงใยเธอทุกวัน
และมีใจคงมั่นตลอดเวลา....
- - -
เท่านั้น...ก็เพียงพอแล้ว
แค่เธอรับรู้ว่ายังมีคนห่วงหา
เมื่อยามที่เธอสุขใจ
จะมองอยู่ ไกล - ไกล ด้วยสองตา
แต่เมื่อยามที่เธอล้า
ฉันจะมาช่วยซับน้ำตา ข้าง-ข้าง เธอ
3 พฤษภาคม 2547 22:17 น.
สายน้ำที่หลับไหล
เพราะเขาใช่ไหม...
ปฏิกิริยา เธอถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้
เขาคนเก่าหรือคนดี
ท่าทางที่มีเธอถึงเปลี่ยนไป
- - -
เพราะเธอยังลืมเขาไม่ได้
ยังไม่เคยลบเขาไปจากใจ เลยใช่ไหม
ถึงแม้วันเวลา...จะผ่านไปนานเท่าใด
เขาก็ยังคงอยู่ในใจของเธอ
- - -
แล้วเธอรู้บ้างไหม...ฉันปวดร้าว...
เพราะทุกเรื่องราว ฉันทุ่มเทเพื่อเธอเสมอ
แต่...เธอกลับไม่เคยลืมอดีตของเธอ
ฉันเลยเหมือนคนบ้าที่หลงเพ้อเพียงลำพัง....
หน้าส่วนตัว
707
