24 พฤษภาคม 2552 02:00 น.
สาบนรสิงห์
ได้ยินเสียงลมหายใจ
ได้ยินเสียงไฟส่องแสง
ได้ยินเสียงลมพัดแรง
ได้ยินถึงแมลงคุยกัน
คืนนี้เงียบเหงายิ่งนัก
หรือคิดหนักไปตัวฉัน
คืนที่ฟ้าลับอับจันทร์
ใจหวั่นสั่นไหวระรัว
อาจจะคิดถึงคนไกล
หรือคิดอะไรไปทั่ว
สิ่งหนึ่งในคืนมืดมัว
น่ากลัวคือความเปลี่ยวใจ
ขอเพียงสักคนเท่านั้น
คุยกันสักครู่ได้ไหม
จนกว่าอรุโณทัย
จะส่องแสงใสกลับมา
--------------------
พอละยิ่งแต่งยิ่งเลอะ เดี๋ยวจะออกทะเลไปซะก่อน
ตอนแรกกะว่า หลังจากวรรคได้ยินเสียงไฟส่องแสง
จะต่อด้วย ได้ยินเสียงขนสะบัดแรง ~~ ฟังแล้วไม่ไหวครับเปลี่ยนดีกว่า ^^
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาครับ
2 พฤษภาคม 2552 01:29 น.
สาบนรสิงห์
เนิ่นนาน เวลาวัน ก็ผันผ่าน
แต่ทำไม ความร้าวราน ผลาญใจฉัน
ยังคงอยู่ ไม่ลบหาย คลายตามวัน
ที่ผ่านผัน เวียนเปลี่ยน ไม่หยุดลง
ยังเห็นเธอ ในที่ เราเคยผ่าน
ยังพบเธอ ในการณ์ น่าลุ่มหลง
ยังเห็นภาพ เคลียเจ้า เคล้าอนงค์
ทำไมใจ ยังคง เฝ้าเว้าวอน
รอยน้ำตา ยังรื้น บนใบหน้า
ในอุรา ยังฝัง คำสมร
จักษุข้า ยังเจอะเจ้า แม้ยามนอน
อยากจะถอน หนามรัก ที่ปักทรวง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟสาบนรสิงห์
หน้าส่วนตัว
1667
