สายฝน โปรยปราย ใจเหงา นั่งเศร้า นั่งคิด นั่งเพ้อ ใจหาย ใจลอย ละเมอ อยากเจอ แต่เธอ ผู้เดียว ฝนเอย โปรยความ คิดถึง กับใจ คนซึ้ง แลเหลียว- หาใจ ให้คน ซีดเซียว เปล่าเปลี่ยว อุรา แสนนาน ฝากฟ้า ร่ำร้อง บอกเจ้า คนเหงา นั่งเพ้อ ขับขาน ก่อเกิด บทกลอน ร้าวราน ถึงนงคราญ ผู้อยู่ ไกลตา