24 สิงหาคม 2547 21:37 น.
สานฝันตะวันเย็น
ถึงเธอ คนที่ฉันรัก
23/08/2004
19.20-19.25
ถึง...ดวงใจหนึ่งดวงในห้วงรัก เราสลักความมั่นใจไว้ที่นี่
ที่ที่ความจริงปรากฏในบทกวี ด้วยเรามีความหมายคล้ายคล้ายกัน
สิ่งที่เรารับรู้เพียรศึกษา คือชีวิตฟันฝ่าคอยสร้างสรร
มอบหัวใจรู้คุณรักรักอนันต์ ถึงเธอนั้นที่สุดรักประจักษ์ใจ
แนวทางเดินเผชิญหน้าท้าตะวัน เรามีฝันเราแสวงทางสายใหม่
ที่พร้อมพรักมีรักคอยอุ้มไว้ มีห่วงใยมีฉันและมีเธอ
อุปสรรคที่เรียนรู้สู้ชีวิต คอยลิขิตเส้นทางเดินเราเสมอ
ขอมั่นใจเชื่อใจในตัวเธอ รักล้นเอ่อเลอค่าน่ายินดี
ถึง...สิ่งมีชีวิตบนผืนโลก บริโภครักอาทรเป็นสักขี
ประจักษ์รัก, ประจักษ์ใจที่ใจมี ถึงเธอนี้ที่ฉันรักสลักใจ
24 สิงหาคม 2547 21:31 น.
สานฝันตะวันเย็น
ฉันไม่อยากให้เธอเป็นอย่างนี้
ความรู้สึกที่เรามีมันล้ำค่า
จะตอบแทนในรักเธอให้มา
ฉันห่วงใยเธอหนักหนาอยากให้รู้
วันนี้เธอ รู้สึก หม่นมัวนัก
หรือว่ารักของฉันมันอดสู
ที่ฉันให้ ที่เป็นไป จงตรองดู
จงรับรู้หัวใจนี้มีแต่เธอ
ไม่อยากให้คิดมากอยากบอกว่า
รักเธอนะ ...วันเวลามั่นเสมอ
คนอื่นที่เข้ามาคือเพื่อนเกลอ
แต่สำหรับตัวเธอคือเพื่อนใจ
ฉันรำพึงพร่ำรักมาบอกกล่าว
ด้วยหัวใจที่เปล่า...แถลงไข
น้ำหนักของคำพูดอาจน้อยไป
แต่ถ้าวัดด้วยใจ มันมากพอ
ขอโทษนะคนดี ที่คิดถึง
ผูกพันจึงแวะมาเพื่อจะขอ
ให้เธอหาย ...รู้สึกไม่ดี...เท่านี้พอ
ฉันจะรอเธอกลับรับจริงใจ
28 เมษายน 2547 10:41 น.
สานฝันตะวันเย็น
โอ้อกเอ่ย ร่ำไห้ ปานใจขาด
ด้วยรักชาติ สละชีพ ที่ยิ่งใหญ่
เพื่อเรียกร้องเสรีภาพความเป็นไท ไม่ให้ใครมาข่มเหง , ไม่เกรงกลัว
รักชาติรัก,ศาสตร์กษัตริย์-ศาสนา พระกรุณาด้วยปกเกล้า คอยคุ้มหัว
พลีสละให้ได้ แม้ชีพตัว เพื่อตัดรอนอำนาจชั่วมั่วระยำ
บนเส้นทางอธิปไตยแห่งสายเลือด เขาถูกเชือด จนชีพวาย ยังมิหนำ
ประจัญหน้าด้วยมือเปล่าที่เขาทำ เช้าจนค่ำเป็นศพเกลื่อนให้เตือนใจ
เฝ้าวิงวอนเพื่อนเอ่ยจงลุกสู้
เพื่อกอปรกู้ศักดิ์ศรีที่ยิ่งใหญ่
เรามาเพื่อเรียกร้องประชาธิปไตย แต่ทำไมมาห้ำหั่นกันละ...วา
เสียงปืนกราดใส่กลุ่มผู้ชุมนุม เหมือนเอาขุมหลุมขุดไว้ตั้งตรงหน้า
แล้วปลิดชีพ ทีละนัด ชัดนัยต์ตา พวกคลั่งบ้าอำนาจขาดศีลธรรม
มิใช่พี่ มิใช่น้องพวกเขาหรือ! คำสั่งคือ อำนาจเด็ดขาดล้ำ
จากคนเถื่อนไร้จรรยาน่าระกำ เขาถูกทำ น่าสลด รันทดใจ
เขาแขวนคอแล้วทุบซ้ำจนร่างแหลก บ้างถูกตีหัวแตก น้ำตาไหล
วิ่งหัวซุกหัวซุน , ...เขาสะใจ
เขาทำพี่น้องไทย ช่างใจดำ
เขาชนะด้วยปืน วิ่งไล่ล่า เราพ่ายแพ้- เราถูกฆ่า ถูกเหยียบย่ำ
นี่หรือไร คณาธิปไตยที่เขาทำ แล้วเชิดหน้า ,ช่างน่าขำ หนอสังคม
บนเส้นทางอธิปไตยแห่งสายเลือด บทบันทึกแสนดุเดือดและขื่นขม
แลกมาด้วยกี่ศพ ฝังดินจม กี่อกตรม ไร้ชีวิต จิตวิญญาณ
12 พฤษภาคม 2546 11:34 น.
สานฝันตะวันเย็น
ความเอ๋ย ความหวัง
เปรียบเหมือนดั่งเทียนสว่างกระจ่างแสง
คอยฉุดมือคนท้อใจที่อ่อนแรง
เปร่งประกายสำแดงแจ้งจำนง
ขอคนท้อหยุดท้อรอความหวัง
สงบจิตมีพลังดั่งประสงค์
สักวันหนึ่งประสบชัยยั่งยืนยง
จงมั่นคงในความหวังดั่งตั้งใจ
มีหลายคนที่ทนระทมทุกข์
มีหลายคนที่สุขทุกวิสัย
ขอยึดมั่นในหลักธรรมประจำใจ
สักวันหนึ่งประสบชัยสมใจปอง
ขอจงหวังในสิ่งที่เป็นไปได้
หวังทั้งหลายประสบผลไม่หม่นหมอง
หวังมีเพื่อนใกล้ชิดสนิทครอง
หวังมีญาติพี่น้องคอยดูแล
หวังร่ำรวยสมบัติพัสถาน
หวังการงานชื่อเสียงอันเที่ยงแท้
หวังพ้นจากโรคภัยไม่อ่อนแอ
หวังไม่แพ้สิ่งเลวร้ายทำลายตน
หวังยิ่งใหญ่ที่สุดมนุษย์นี้
คือหวังที่จะมีสุขอยู่ทุกหน
ขอให้หวังเผื่อแผ่แก่มวลชน
ไม่ต้องทนทุกข์ยากลำบากเอย
12 พฤษภาคม 2546 11:24 น.
สานฝันตะวันเย็น
เหนื่อยเหนื่อยนะคนดี
เดินทางมาหลายลี้เพื่อสร้างความเข้มแข็ง
อย่าเพิ่งบ่นว่าหมดแรง
ทั้งที่เพื่อแสร้งเดินหนีใคร
เหนื่อยหน่อยนะคนดี
หิวหรือยังล่ะนี่ต้องการทานอะไรไหม๊
แต่ก็ไม่อยากจะตามใจ
กลัวเหลงรู้ไหมคนดี
หน้าส่วนตัว
797
