30 กรกฎาคม 2547 11:56 น.
สะเก็ดดาว
เธอบอกว่า...ขอบคุณสำหรับความห่วงใย
ที่ฉันมีให้เธอเสมอมา
แต่เธอก็ยังเห็นว่ามันไม่มีคุณค่า
แล้วตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันทำเพื่อใคร.....
30 กรกฎาคม 2547 11:55 น.
สะเก็ดดาว
อยากให้หัวใจฉันมีปีก
จะบินหลีกเมฆก้อนน้อยใหญ่
จะหอบเอาความรักความห่วงใย
มาเก็บไว้ข้าง_ข้างหัวใจเธอ
30 กรกฎาคม 2547 11:54 น.
สะเก็ดดาว
หรือจะเป็นฉันฝ่ายเดียวที่หวั่นไหว
หรือจะเป็นฉันฝ่ายเดียวที่ห่วงหา
หรือจะเป็นฉันฝ่ายเดียวที่คิดถึงเธอตลอดมา
หรือจะเป็นฉันฝ่ายเดียวที่..รักเธอ
30 กรกฎาคม 2547 11:51 น.
สะเก็ดดาว
ฉันเฝ้าถามตัวเองอยู่
ก็ไม่รู้ว่าทำไมเกลียดเธอไม่ลงสักที
ทั้งที่เธอทำฉันเจ็บขนาดนี้
นับกี่ทีก็ไม่หมดกับหยดน้ำตา
30 กรกฎาคม 2547 11:48 น.
สะเก็ดดาว
แม้วันคืนจะเหน็บหนาว
แม้ดวงดาวจะมืดหม่น
แต่เธอยังมีฉันอีกทั้งคน
ที่คอยลบความสับสนในหัวใจเธอ