30 กรกฎาคม 2547 11:46 น.
สะเก็ดดาว
มันคือ..เสียงของหัวใจ
รู้สึกหวั่นไหวเมื่อได้เจอหน้า
อยากอยู่ใกล้...ใกล้กับเธอตลอดเวลา
และห่วงหาเวลาที่...ไกลกัน
30 กรกฎาคม 2547 11:44 น.
สะเก็ดดาว
จะให้บอกว่า รัก สักกี่หน
ต้องดิ้นรนเท่าไหร่ต่อจะเห็น
ต้องทำอย่างไรถึงจะเป็น
คนพิเศษคนรู้ใจ ของตัวเธอ
22 กรกฎาคม 2547 12:13 น.
สะเก็ดดาว
นับจากวันแรกที่เราเริ่มรู้จัก
เธอมอบความรักความอบอุ่นให้ฉัน
กับเวลาที่ผ่านไปแต่ละวัน
เป็นความผูกพันที่เธอฉันมีให้กันตลอดมา
ฉันจึงอยากขอบคุณเธอตรงนี้
เพราะมีเธอทุกนาทีจึงมีค่า
ทั้งความรักกำลังใจที่ให้มา
ความห่วงหาและห่วงใยที่มีให้กัน
22 กรกฎาคม 2547 12:01 น.
สะเก็ดดาว
จากเวลานาทีนับจากนี้
คงเป็นวันที่เธอเดินไปจากแน
แต้ให้รู้ว่าความรักความผูกพัน
ที่เราต่างมีให้กันยังไม่ลบเลือน
สัญญานะสัญญา
ว่าแม้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน
จะอยู่ห่างจากตรงนี้แม้ใกล้ไกล
เธอจะไม่ห่างหายไปไม่ติดต่อกลับมา
22 กรกฎาคม 2547 11:43 น.
สะเก็ดดาว
อย่าร้องไห้นะคนเก่ง
ก็บอกตัวเองไว้อย่างนั้น
จะร้องไห้ทำไมให้กับคนไม่รักกัน
คนอย่างนั้นไม่ควรเสียน้ำตาให้ไป
แต่จะบอกตัวเองกี่ครั้ง
น้ำตามันก็พาลจะรินไหล
ทุกครั้งที่คิดว่าเธอมีใคร
หัวใจมันก็ยังอ่อนแอทุกที
หน้าส่วนตัว
599
